Pierwszy pełnometrażowy film animowany Walta Disney'a. Zła królowa wciąż zadaje pytanie magicznemu zwierciadłu: "Lustereczko, lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy w świecie". Zwierciadło zawsze odpowiadało, że ona jest najpiękniejsza, do czasu, gdy dostrzegło piękno Śnieżki - pasierbicy złej królowej. Ta natychmiast rozkazała swojemu myśliwemu zabić ją w lesie i przynieść jej serce jako dowód. Ten jednak nie mógł tego zrobić i kazał jej uciekać, a serce wyciął z dzika. Zła królowa, wierząc myśliwemu, czuła się znowu szczęśliwa. Śnieżka przerażona uciekała przez straszny las, aż w końcu trafiła do małego domku. Jak się okazało, był to domek siedmiu miłych krasnoludków: Mędrka, Gapcia, Śpioszka, Wesołka, Nieśmiałka, Gburka i Apsika. Śnieżka postanowiła u nich zostać i z czasem zaprzyjaźniła się z nimi. Niestety, zła królowa odkryła, że jej pasierbica ciągle żyje i postanowiła sama ją zabić.

Hipolit Pączek (Józef Orwid), właściciel czynszowej kamienicy w Warszawie,  spodziewa się wizyty bratanicy Lodzi (Helena Grossówna). Dziwnym zbiegiem okoliczności trafia ona do mieszkającego piętro wyżej Henryka Pączka (Eugeniusz Bodo), młodego i przystojnego spikera radiowego, myśląc, że jest to mieszkanie jej stryja. Henryk, nie wiedząc kogo gości, opowiada dziewczynie o swoim konflikcie z znienawidzonym wrogiem, mieszkającym poniżej Hipolitem Pączkiem. Gdy Lodzia orientuje się w pomyłce, nie wyjawiając kim jest, znika, a zakochany bezgranicznie w ślicznej nieznajomej Henryk rozpoczyna jej gorączkowe poszukiwania....

Pomysł na film najwyraźniej podsunął Chaplinowi młody reporter, który opowiedział mu o systemie linii produkcyjnej w Detroit, który zamieniał pracowników w nerwowe wraki. W filmie Charlie zostaje dosłownie uwięziony w maszynie i, w jednym ze swoich najlepszych kawałków swojego komiksowego wynalazku, zostaje poturbowany i poturbowany przez automatyczną maszynę do karmienia wprowadzoną przez jego szefów, aby zaoszczędzić czas i pieniądze. Wyleczony po załamaniu zostaje aresztowany, kiedy podnosi czerwoną flagę, która spadła z ciężarówki, i biegnie ulicą, aby ją zwrócić, dokładnie w tym samym czasie, gdy za rogiem zbliża się lewicowa demonstracja. Na tyłach policyjnej furgonetki spotyka „The Gamine”, który również został aresztowany za kradzież chleba. Odtąd temat dotyczy dwóch nijakich próbujących się dogadać we współczesnych czasach. „Uśmiechnij się, choć serce ci pęka…”

Działka nieznana. Opisywany jako drugi film z serii „Dark Universe” Universalu.

Natychmiast pojawia się wrogość, gdy Ellen Andrews i Peter Warne dosłownie spotykają się jako pasażerowie tego samego autobusu z Miami do Nowego Jorku. Towarzyszka dziedziczka Ellie wiodła rozpieszczone, ale chronione życie pod kciukiem swojego ojca bankiera, Alexandra Andrewsa, kiedy tylko udało jej się uciec po trochę wolności, poznała i wyszła za mąż w ceremonii cywilnej, w akcie sprzeciwu, King Westleya. Jej ojciec, wiedząc, że King jest tylko za jej pieniędzmi, chce unieważnić małżeństwo. W związku z tym Ellie, której udało się uciec ojcu po raz drugi, podróżuje incognito, aby ponownie spotkać się z Kingiem w Nowym Jorku, podczas gdy jej ojciec organizuje dla niej „obławę” z sporą nagrodą pieniężną dla każdego za jej powrót . Peter, reporter nowojorskiej gazety, właśnie został zwolniony za swoje chroniczne pijaństwo. Pomimo dzielących ich różnic, Peter przysięga pomóc Ellie, która zgubiła walizkę, w tym większość swoich pieniędzy – jego pomoc, mimo że sam ma ograniczone fundusze – kiedy odkrywa, kim ona jest, sądząc, że jest tylko jego biletem do swojej starej pracy w posiadaniu ekskluzywny dla jej historii. Oprócz dostania się do Nowego Jorku za ich ograniczone fundusze, unikania grupy poszukiwawczej ojca i/lub kogokolwiek, kto może odkryć, kim ona jest, oraz przezwyciężania wszelkich innych nieprzewidzianych problemów, takich jak oszustwa i inne elementy przestępcze, aby oszukać niczego niepodejrzewających podróżnych, Ellie i Peter prawdopodobnie muszą pokonać największą przeszkodę, jaką jest ich niechęć do siebie nawzajem, którą mogą osiągnąć w szerszym obrazie swoich celów końcowych, o ile coś innego nie stanie się priorytetem.

W szczytowym momencie Wielkiego Kryzysu, wizjoner, ale mocno naciskany filmowiec, Carl Denham, przekonuje beznadziejną aktorkę nowojorskiego wodewilu, Ann Darrow, by pojechała z nim do Singapuru na jego nadchodzącą ekstrawagancję filmową. Zamiast tego – na pokładzie zniszczonego przez pogodę parowca, wraz z szanowanym dramatopisarzem, Jackiem Driscollem – niczego niepodejrzewająca załoga znajduje się na końcu zaświatów, w nieprzeniknionej dżungli nieznanej Wyspy Czaszek: domu dzikich pradawnych reliktów i tajemnicza kraina Kong, wszechpotężny ośmiometrowy goryl srebrnogrzbiety. Teraz, gdy monstrualna małpa trzyma w niewoli lnianowłosego bohatera, garstka dzielnych, ale nieistotnych obrońców musi walczyć zębami i pazurami z potężnymi przeciwnikami i potężnym władcą wyspy, gdy manipulujący reżyser rejestruje niewiarygodny surowy materiał filmowy. Czy każdy może uciec przed gniewem dzikiego King Konga?

Film jest znakomicie opowiedzianą historią młodego człowieka, który przybywa na wakacje do wioski, w której wampir terroryzuje właściciela zamku i jego dwie córki. Nietypowy w twórczości wielkiego reżysera temat był dla twórcy zapewne formą rozrywki, którą sfinansował francuski arystokrata, miłośnik kina, Nicolas de Gunzburg, wcielając się jednocześnie, z powodzeniem, w główną postać filmu. Pozornie błahy materiał pod ręką mistrza zmienił się w świetną formalnie rozprawę o duchowych niepokojach człowieka. Dreyer prawie nie zastosował tu dialogu, a jedynie napisy, co wspomogło stworzenie specyficznej atmosfery filmu. Dodatkowo nastrój podkreślają zdjęcia i typowe dla gatunku elementy scenograficzne – cmentarz, opuszczony młyn, stare zamczysko. Dzięki temu wykreowany został poruszający świat, stworzony wedle wzorów koszmarów logiki koszmarów sennych. [Filmoteka Narodowa]

Siedmioletniej dziewczynce Chloe, która mieszka z ojcem, powiedziano, że świat zewnętrzny jest niebezpieczny i spędza samotne dni w jej domu. Pewnego dnia wyszła z domu, gdy jej ojciec spał, i podszedł do niej starzec w furgonetce z lodami stojącej przed jej domem. Starzec opowiada jej o tym, że matka Chloe żyje i o tajemniczej mocy, którą posiada. Chloe, którą ojciec skarcił za to, że wychodził, obudziła w niej szczególną zdolność wzbudzania emocji. Zdolność do manipulowania umysłem była bardzo niebezpieczną rzeczą. Chloe współpracuje z dziadkiem i ojcem o różnych zdolnościach, aby uratować zatrzymaną matkę.

Miasto, popołudnie, pani Beckmann oczekuje powrotu swej małej córeczki Elsie ze szkoły. Niestety, dziewczynka nie wraca, pada ofiarą mordercy dzieci, który ma już na swym koncie morderstwa kilku dziewczynek. Mieszkańców miasta ogarnia psychoza strachu, każdy w każdym widzi mordercę, na policję trafiają setki podejrzanych, nikt nie wie czy to aby obok niego nie przechodzi bandyta. Zdesperowani policjanci, pod dowództwem inspektora Lohmanna podejmują ostateczne środki, dokonując wielu aresztowań i nie dając światkowi przestępczemu działać. Przestępcy z kolei nie mogąc wykonywać swojego fachu (a i niejeden z nich obawia się o własne potomstwo) podejmują własną inicjatywę schwytania zwyrodnialca. Na trop przypadkowo wpada ślepy sprzedawca baloników, rozpoznając gwizdanie mordercy. Jego przyjaciel żebrak oznacza płaszcz mordercy literą 'M'. Rozpoczyna się szaleńczy pościg za mordercą, który ma na oku kolejną małą ofiarę.

Dr Jekyll wierzy, że dobro i zło istnieją w każdym. Eksperymenty ujawniają jego złą stronę o imieniu Hyde. Doświadczenie uczy go, jak zły potrafi być Hyde: zabija Ivy, która wcześniej wyrażała zainteresowanie Jekyllem i Sir Charlesem, ojcem narzeczonej Jekylla.

Mały Tramp poznaje i zakochuje się w młodej niewidomej dziewczynie, która sprzedaje kwiaty na rogu ulicy. Zaprzyjaźnia się też z ekscentrycznym milionerem, który za dużo pije i rozpoznaje go dopiero wtedy, gdy jest pijany. Mały Włóczęga podwozi dziewczynę do domu samochodem milionera, a ona myśli, że jest bogaty. Po hucznej imprezie w domu milionera bogaty człowiek budzi się i nie ma pojęcia, kim jest Mały Włóczęga ani dlaczego tam jest, więc wyrzuca go sobie na ucho. Kiedy niewidoma dziewczyna i jej babcia zalegają z czynszem i stają w obliczu eksmisji, próbuje pracować, a nawet bierze udział w konkursie bokserskim, aby zebrać potrzebne im pieniądze, ale nic nie działa. Dostaje pieniądze od milionera, ale zostaje oskarżony o kradzież i trafia do więzienia, ale nie wcześniej niż zdobędzie jej wystarczająco dużo pieniędzy, by nie tylko zapłacić czynsz, ale także leczyć ślepotę. Kiedy zostaje zwolniony z więzienia, spotykają się ponownie.

Ten pierwszy niemiecki film dźwiękowy w całości jest skupiony wokół postaci Marleny Dietrich, bo w założeniu Josefa von Sternberga miał on jej przynieść sławę. Nawet piosenki zbudowane z niewielu nut przystosowano do skromnych możliwości głosowych aktorki, by ta w filmie mogła nim oczarować. I właśnie to te utwory są główna składową jej agresywnego erotyzmu, którym jest w stanie oczarować nie tylko gimnazjalistów, ale i ich nieugiętego belfra, wystawionego na pośmiewisko i drwiny, gdy odbiera uczniom krążące podczas lekcji fotografie szansonistki. Gdy postanawia ocalić umysły swych uczniów od zgubnego wpływu tej gwiazdy pobliskiego nocnego klubu, odwiedza ją, lecz tam jego zapał pedagogiczny topnieje; profesor ulega czarowi kobiety i spędza z nią noc...

Film nakręcony na podstawie powieści niemieckiego pisarza Ericha Maria Remarque'a. Opowiada historię grupy młodych Niemców, wysłanych prosto ze szkoły w okopy Pierwszej Wojny Światowej. Ognisty patriotyzm młodych żołnierzy szybko zaczął wygasać gdy zobaczyli rzeczywistość wojny. Ich życie zmienia się diametralnie, strach i śmierć otaczają ich każdego dnia. Zatracają gdzieś młodzieńczą niewinność i uczą się bezwzględnie zabijać...

Rok 1832, Paryż. Adam Mickiewicz wspomina kraj rodzinny. Zdjęcia Wilna i modlących się ludzi przy Ostrej Bramie, pejzaż litewski, dom rodzinny Adama Mickiewicza. Do rodzinnego dworku w Soplicowie przyjeżdża Tadeusz. Widzi w ogrodzie Zosię, podlewającą kwiatki. Wita się z rodziną i gośćmi. Dowiaduje się o trwającym sporze o zamek między Sędzią, który jest jego wujem i Hrabią, dziedzicem majątku Horeszków. Uroczysta kolacja na zamku. Wchodzi spóźniona Telimena i siada obok Tadeusza. Rejent spiera się z Asesorem o psy biorące udział w polowaniu. Gerwazy opowiada Hrabiemu historię zamku Stolnika, ostatniego z rodziny Horeszków. Przed laty w czasie walk z Moskalami w obronie zamku Jacek Soplica zabił przypadkowo Stolnika, ojca jego ukochanej Ewy. Gerwazy, wierny sługa Horeszków, przysiągł mu zemstę. Następnego dnia rano goście udają się na grzybobranie. Telimena flirtuje z Hrabią i Tadeuszem. Sędzia wyjawia jej, że planuje małżeństwo Tadeusza i Zosi. Gajowy przynosi wiadomość o pojawieniu się w okolicy niedźwiedzia. Wszyscy przygotowują się do polowania. Tymczasem w karczmie Jankiela zbiera się szlachta. Ksiądz Robak nakłania zebranych do zorganizowania powstania i przyłączenia się do wojsk Napoleona. Następnego dnia w czasie polowania niedźwiedź atakuje Tadeusza i Hrabiego. Celny strzał księdza Robaka ratuje ich od śmierci. Telimena postanawia wydać Zosię za mąż za Hrabiego, sama natomiast chce poślubić Tadeusza. Urządza ucztę. Podczas niej ożywają dawne urazy między rodem Sopliców i Horeszków. Hrabia nie chce oddać zamku i razem z Gerwazym planuje zbrojną walkę o niego. Tymczasem w zaścianku Dobrzyńskich gromadzi się szlachta. Nie mogą dojść do porozumienia. Gerwazy nakłania ich do ataku na Soplicowo. W trakcie zajazdu mieszkańcy Soplicowa zostają uwięzieni. Szlachcice urządzają sobie ucztę, zakrapianą alkoholem, a po niej zapadają w głęboki sen. Kiedy się budzą, są już jeńcami żołnierzy rosyjskich, który przyszli mieszkańcom Soplicowa z pomocą. Dzięki księdzu Robakowi udaje się uwolnić szlachciców. Wszyscy jednoczą się w walce z Rosjanami. Ciężko ranny ksiądz Robak, który w czasie walki ocalił Hrabiego i Gerwazego, spowiada się ze swojego życia i wyznaje, że jest Jackiem Soplicą. Gerwazy mu przebacza. Rok 1812. W Soplicowie w obecności polskich generałów odbywają się zaręczyny trzech par, w tym Zosi i Tadeusza, którzy chcą uwłaszczyć chłopów. Jankiel gra poloneza.

Po tym, jak zakochał się w ładnej pracowniku biura MGM Newsreels, Buster zamienia się w swoją kamerę filmową i postanawia zaimponować dziewczynie (i MGM) swoją pracą.

Właściciel i konferansjer objazdowego cyrku obwinia wszystkich oprócz siebie za kłopoty cyrku. Jest szczególnie surowy dla swojej pasierbicy Merny, jednej z jeźdźców cyrkowych. Biedny i głodny Tramp pojawia się w świecie cyrku wyłącznie po to, by uciec przed policją, ponieważ jest mylony z kieszonkowcem pracującym w środku karnawału, Trampem, który nieświadomie ma przy sobie jeden ze skradzionych portfeli. Gdy Tramp i jego prześladowcy wchodzą na cyrkowy ring w środku występu, publiczność błędnie uważa, że ​​jest jednym z cyrkowych klaunów. Jako taki staje się największym hitem serialu. Wierząc, że Tramp jest panaceum na finansowe problemy cyrku, konferansjer chce go zatrudnić jako klauna, nie mówiąc mu naprawdę, jak cennym atutem byłby dla serialu, by zdobyć zatrudnienie jak najtaniej. Innym problemem może być Tramp, który próbuje dowiedzieć się, co sprawiło, że jego zaimprowizowany pierwszy występ był tak zabawny. Dzięki pobytowi w cyrku on i Merna zostają przyjaciółmi, chcąc być jej obrońcą przed ojczymem. Kiedy on zaczyna się w niej zakochiwać, ona zaczyna zakochiwać się w Rexie, nowym linoskoczku cyrku. Tramp zaczyna walczyć o uczucia Merny w jedyny znany mu sposób - stając się linoskoczkiem.

Kiedyś w przyszłości miasto Metropolis stanie się domem dla społeczeństwa utopijnego, w którym bogaci mieszkańcy wiodą beztroskie życie. Jednym z nich jest Freder Fredersen. Pewnego dnia dostrzega piękną kobietę z grupą dzieci, ona i dzieci szybko znikają. Próbując podążać za nią, jest przerażony, że znajduje podziemny świat robotników, którzy najwyraźniej zarządzają maszynami, które utrzymują funkcjonowanie utopijnego świata naziemnego. Jedną z niewielu osób na ziemi, które znają świat na dole, jest ojciec Fredera, John Fredersen, który jest założycielem i mistrzem Metropolis. Freder dowiaduje się, że kobieta nazywa się Maria, która opowiada się za koniecznością połączenia „ręce” – robotników – z „głową” – rządzących na górze – przez mediatora, który będzie pełnił rolę „serca”. Freder chce pomóc w trudnej sytuacji robotników w ich walce o lepsze życie. Ale kiedy John dowiaduje się, za czym opowiada się Maria i że Freder przyłączył się do ich sprawy, z pomocą starego kolegi. wynalazca nazwiskiem Rotwang, który okazuje się być Ale ich wróg pracuje nad stłumieniem proponowanego powstania, z Marią w centrum ich planu. John, nieświadomy tego, że Rotwang ma swój własny plan, snuje plany, które obejmują wyłączenie maszyn z perspektywą rozpętania totalnej anarchii zarówno na powierzchni, jak i pod ziemią.

Żydowski młody człowiek, Yussel Rabinovich, wydaje się skazany na życie w synagodze. Każde pokolenie Rabinowiczów od pięciu pokoleń służy w synagodze i jego ojciec nie wyobraża sobie innej drogi dla niego. Jednak Rabinovitch wolałby być piosenkarzem i odnosi sukcesy w pisaniu i graniu muzyki świeckiej. Po przybyciu z Nowego Jorku do Los Angeles poznaje odważnego menedżera, który wierzy w jego talent i marzenia. Kiedy prowadzi to do kontraktu nagraniowego, musi wybrać między swoją pasją a tradycją, wybór, który zrazi go do ojca.

Artysta John Jaspers sprzedaje swoją duszę tajemniczemu „M”, aby zemścić się na ludziach, którzy zabili jego dziewczynę. Wkrótce zdaje sobie sprawę, że wszystko ma swoją cenę i przemienia się w rogatego demona z pasją do zabijania. Dowiaduje się, że M planuje wypuścić na ziemię homunkulusa, gigantycznego potwora podobnego do Jaszczurki, otwierając wrota do piekła. Teraz Jaspers musi powstrzymać M, zanim pozwoli na rozpoczęcie apokalipsy...

Johnnie Grey ma w swoim życiu dwie miłości: silnik i dziewczynę, Annabelle Lee. Wojna między Stanami rozpoczyna się atakiem na Fort Sumter, a Johnnie jest pierwszym w kolejce do biura rekrutacyjnego. Ale oficer werbujący go odrzuca (nie podając przyczyny: jest cenniejszy na Południu jako inżynier). Annabelle wierzy, że nawet nie próbował się zaciągnąć, i odmawia nawet rozmowy z nim, dopóki nie ubierze się w mundur. Czas mija, a szpiedzy Unii knują spisek z udziałem silnika Johnniego, Generała. Nie tylko kradną Generała, gdy Johnnie i pasażerowie wysiadają z pociągu jedząc kolację, ale także porywają Annabelle, która wciąż była na pokładzie. Johnnie ściga Generała w innym silniku, The Texas. Przez różne wpadki staje się jedynym prześladowcą związkowców. Kiedy związkowcy odkrywają, że ścigający ich pociąg ma tylko jednego mężczyznę na pokładzie, długi pościg się kończy, a Johnnie ledwo uchodzi z życiem. Johnnie jest teraz za liniami wroga. Wędruje po lesie podczas ulewy, a następnie odkrywa dom, do którego włamuje się, zabierając tyle jedzenia, ile może. Okazuje się, że związkowcy, którzy ukradli Generała, wykorzystują dom jako bazę operacyjną. Ukrywając się pod stołem, Johnnie poznaje szczegóły ich kolejnego spisku przeciwko Konfederatom. Co ważniejsze, odkrywa, że ​​mają Annabelle Lee, o której nigdy nie przypuszczał, że wciąż jest w The General, kiedy została zabrana. Johnnie udaje się uciec z Annabelle i odzyskać Generała. Teraz unioniści ścigają Johnniego, ale jeśli on i Annabelle mogą ich prześcignąć, mogą ostrzec Konfederatów o najnowszym planie Unii.

Na pancerniku jest rok 1905. Dwadzieścia lat później Sergiej Eisenstein dba o to, by widzowie filmu znów znaleźli się w centrum rewolucyjnych wydarzeń. Pokazuje im z bliska słynny bunt na pokładzie okrętu wojennego "Kniaź Potiomkin Tawriczeskij" i masakrę, którą pokładowa rebelia wywołała w odeskim porcie. Eisenstein obserwuje społeczeństwo tuż przed rewolucją. Czuje, że nadchodzi moment, w którym przeleje się szala goryczy. Patrzy na uciskanych i wypatruje wśród nich tych, którzy są już gotowi walczyć. Jako reżyser wydarzeń Eisenstein dokonuje jednak eksperymentu na świecie przedstawionym. Równolegle prowadzi narrację. Zestawia wiele prywatnych historii i wchodzi w świat pełen emocji i wewnętrznych napięć. Widzi umęczonych żeglarzy, którzy nie chcą jeść zarobaczonego mięsa. Nie dziwi go, że emocje na pokładzie sięgają zenitu i chwilę potem wybucha krwawy protest. Film składający się z pięciu rozdziałów to jednak przede wszystkim opowieść o człowieku – o jego nadziejach, o jego konflikcie z systemem i o jego wierze w zmianę. Oszałamiające zdjęcia Eduarda Tissego pozwalają dostrzec w tłumie pojedyncze twarze. W filmie zrealizowanym na 20. rocznicę rewolucji można dostrzec kobiety niosące na rękach chore dzieci, słyszeć rozdzierający krzyk walczących i czuć zapach śmierci. Jego nowatorska forma pozwala miksować zachwyt z przerażeniem, a o wielkiej historii wciąż mówić z ludzkiej perspektywy. 

Mały Tramp wyrusza na poszukiwania złota w Klondike. Warunki są surowe, niewiele jest komfortu czy jedzenia, a tym bardziej wydaje się, że jest to złoto. Kolacja dziękczynna dla niego i Big Jima Mckaya składa się z gotowanego buta. W mieście spotyka piękną Georgię w sali tanecznej Monte Carlo. Konkuruje z damą, która również ma oko na Gruzję. Tymczasem Czarny Larsen – poszukiwany przez policję – próbuje ukraść roszczenia Big Jima McKaya. Duży Jim próbuje go powstrzymać, ale traci przytomność, traci pamięć. Po powrocie do miasta mały włóczęga próbuje zaimponować Georgii. Kiedy przybywa Duży Jim, odzyskuje pamięć i wraz z Małym Trampem wyruszają, by zbić fortunę. Żeglując do domu jako bogaci ludzie, Mały Włóczęga ma jeszcze jedną szansę na zjednoczenie z Gruzją.

Zbiegły więzień przywłaszcza sobie strój duchownego. Tak ubrany wyrusza w podróż.

W swym najpopularniejszym filmie B. Christensen, łącząc dokument z fabułą, bierze na warsztat średniowieczne opętanie czarownicami. Ukazując ilustracje z epoki, daje najpierw widzowi wgląd w świat wyobrażeń owych czasów, aby następnie, juz w scenach sfabularyzowanych, przedstawić plastycznie wiarę w czarownice: kobiety te pokazuje w trakcie warzenia miłosnego napoju, przed kontaktem z diabłem czy przy denuncjacji przez ich współtowarzyszki. W końcu na ekranie ukazują się narzędzia tortur... Dokonując następnie skoku we współczesność (odtwórczynie ról czarownic ujawniają się jako beztroskie mieszkanki domu starców), Christensen wiąże średniowieczne zabobony z "nowoczesnymi" chorobami nerwowymi, takimi jak histeria czy kleptomania. Reżyserowi chodzi w tym filmie nie tyle o historyczne fakty, ile raczej o skutki oddziaływania przesądów na psychikę jednostki. Mimo to film ostro atakują przedstawiciele Kościoła katolickiego za fałszowanie historii. Po realizacji filmu Christensen opuszcza Szwecję i udaje się do Hollywood.

Thomas Hutter (Gustav von Wangenheim), rozstaje się z ukochaną żoną Ellen (Greta Schroeder) i wyrusza do hrabiego Orloka (Max Schreck), w celu podpisania z nim umowy na sprzedaż domu w rodzinnym Wisborgu. Po drodze ludzie ostrzegają go przed hrabią, jednakże młody chłopak nie wierzy w historie o wampirze. Hutter dociera do zamku, gdzie czeka na niego spragniony krwi Nosferatu. Thomasa przed ostatecznym atakiem hrabiego-wampira ratuje Ellen, nie zdaje sobie jednak sprawy, że ściąga na siebie jego uwagę. Nosferatu wyrusza statkiem do Wisborga...

Cztery opowieści (Niemiecka, Arabska, Wenecka i Chińska) połączone jedną myślą: "Nikt nie może ujść śmierci - lecz kto ofiaruje swe życie, ten je odzyskuje". Dziewczyna, zrozpaczona po stracie ukochanego udaję się za ścianę losu. Tu płoną świece ludzkich żyć. Śmierć stawia jej warunek, jeśli uratuje choćby jedną z gasnących świec (uratuje jedno życie), jej ukochany zostanie jej zwrócony. Co ciekawe te trzy życia, to życia trzech młodych chłopców z różnych miejsc na świecie, ale także i różnych epok.

Jest Sylwester. Trzech pijaków opowiada legendę. Legenda ta mówi o tym, że osoba która ostatnia umrze w roku kalendarzowym i na dodatek jest grzesznikiem, będzie musiała prowadzić przez cały następny rok tzw. "Wóz widmo". Jej zadaniem będzie zbieranie dusz umarłych osób... David Holm, jeden z pijaków umiera właśnie jako ostatni człowiek w roku...

Terytorium Nowego Meksyku, rok 1880. Rio Cutler i jego starsza siostra Sara muszą opuścić swój dom po niefortunnym wydarzeniu. W desperackiej ucieczce do Santa Fe spotykają niesławnego banita Billy'ego i jego gang, których bezwzględnie ściga banda dowodzona przez szeryfa Pata Garreta.

Do prowincjonalnego miasteczka przybywa wędrowny hipnotyzer (Werner Krauss). Jego medium, somnambulik Cezar (Conrad Veidt), jest główną atrakcją jarmarcznego show. Wkrótce w miasteczku zaczynają ginąć ludzie. Przyjaciel jednego z zamordowanych, Francis (Friedrich Feher), odkrywa ponury sekret - hipnotyzer jest reinkarnacją morderczego doktora Caligari, który zabijał, posługując się medium. Sytuacja nie jest prosta, gdyż Francis trafia za Caligarim do zakładu psychiatrycznego.

Mania Walkowska, młoda i ładna pracownica fabryki papierosów, zostaje wybrana na modelkę na plakacie reklamowym nowej marki papierosów. U Heinza Alexa, malarza, który ma być autorem plakatu, poznaje młodego kompozytora Hansa van den Hofa. Zakochuje się w nim z wzajemnością. Tymczasem Morelli, bogaty i wpływowy mecenas sztuki, zaintrygowany urodą modelki z plakatu, urządza wielki bal, na który zaprasza Manię. W trakcie zabawy usilnie zabiega o jej względy, jednak bezskutecznie. Mania inspiruje Hansa do napisania opery, która ma być wystawiona w berlińskiej operze. Zazdrosny Morelli, jeden z akcjonariuszy Opery Narodowej, używa swoich wpływów i dzieło Hansa, zatytułowane Mania, zostaje odrzucone. Dziewczyna próbuje przekonać Morellego, by pomógł Hansowi. Morelli zgadza się, ale pod warunkiem, że do czasu premiery Mania zamieszka z nim i zostanie jego kochanką. Dyrektor opery Dreyer zgadza się na wystawienie opery Hansa. Kompozytor zmienia tytuł swojego dzieła na Tarantella. Na premierze miejsca w loży honorowej zajmują Mania i Morelli. W przerwie Mania spotyka się z Hansem i próbuje wyjaśnić mu, że nadal go kocha, a z Morellim związała się tylko po to, by Hans mógł wystawić swoją operę. Kompozytor nie chce jej słuchać. Zrozpaczona Mania zamyka w garderobie tancerkę, przebiera się za nią i zajmuje jej miejsce na scenie. Zamienia również rekwizyt - atrapę rewolweru na prawdziwą broń...