Po tym, jak Mark zdaje sobie sprawę ze swoich „złych sposobów”, robi wszystko, co w jego mocy, aby odzyskać swoją dziewczynę, czy też nie?

Młody Louis Drax jest ocalałym: osiem razy uciekł przed śmiercią. W swoje dziewiąte urodziny wybiera się na piknik ze swoją piękną matką Natalie i ojcem Peterem w pobliżu klifu. Niespodziewanie, Louis spada z klifu, a lekarze ogłaszają jego śmierć. Budzi się jednak tuż przed autopsją i pozostaje w śpiączce pod opieką dr Allana Pascala. Natalie wyjawia policyjnemu detektywowi Daltonowi, że zaginiony Peter zepchnął Louisa z klifu i stał się głównym podejrzanym w sprawie. Tymczasem dr Pascal, który jest żonaty, zbliża się do Natalie. Kiedy w szpitalu z Louisem dzieją się dziwne rzeczy, dr Pascal zaprasza swojego psychiatrę, dr. Pereza, aby podzielił się swoją wiedzą na temat zachowania chłopca i ujawnił sekrety dotyczące rodziny Drax.

Sznurowana Meghan Miles ma pecha. Jej narzeczony Kyle właśnie z nią zerwał, w zasadzie opróżniając ich mieszkanie. Lokalny reporter na antenie Los Angeles, który stał się prezenterem lokalnych wiadomości, jest włączony do wpadki telewizyjnej opublikowanej w Internecie, choć mało widzianej lub znanej. Ma nadzieję ukryć ten fakt, kiedy idzie na wywiad dla stanowiska kotwicy wiadomości w krajowej sieci. Mimo że sieć nie dowiedziała się o jej nieszczęściu na antenie, Meghan w końcu dowiaduje się, że chociaż znajduje się na krótkiej liście dwóch, kończy na drugim miejscu. Aby ją pocieszyć, najlepsi przyjaciele Meghan, Rose i Denise, zabierają ją do miasta na wieczór upijania się i ogólnie podniecania, co jest nietypowe dla Meghan. To nietypowe zachowanie obejmuje pożyczenie jednej z obcisłych krótkich sukienek Denise zamiast noszenia jej zwykłego stroju spodni. Wieczór, który kończy się jedną nocną przygodą z Gordonem, człowiekiem renesansu, który był barmanem w klubie, przybiera pod górę, gdy Meghan dowiaduje się, że dostanie pracę w krajowej sieci, jeśli zaimponuje szefowi sieci w następnym lokalnym wiadomości o piątej. Jednak Meghan dotarcie do studia na czas i przygotowanie się nie jest tak łatwe, jak powinno być, jak ona, pracując z mieszkania Gordona, w końcu kończy bez samochodu i pieniędzy, i jest ubrana tylko w mniej niż profesjonalną sukienkę Denise ( to znaczy, chyba że mówi się o najstarszym zawodzie). W związku z tym wpada w jedną niefortunną przygodę za drugą bez żadnej gwarancji, że zdąży do studia na czas, a jeśli to zrobi, to spotka się tak, jak chce.

Áron jest tuż przed trzydziestką i właśnie rzuciła go dziewczyna. Chłopak ma poczucie, że musi zupełnie zmienić swoją egzystencję, ale brakuje mu wykrystalizowanego planu na przyszłość. Dotąd żył z dnia na dzień, bez stałej pracy, co wydawało mu się dobrym pomysłem. Na jego utrzymanie łożyli rodzice, uniezależnienie się od nich nie było dla chłopaka priorytetem. Teraz jednak ma możliwość wyjazdu za granicę, który wydaje się całkiem realny. Bez wiedzy rodziców, z pomocą ich karty kredytowej, kupuje bilet do Portugalii. Ale przed wyjazdem poznaje kogoś i to spotkanie może okazać się dla niego decydujące. Szkoda, że zobaczenie tej osoby ponownie może nie być takie proste...

Bartek (Tomasz Kot), niegdyś wzięty aktor, teraz zabawiacz publiczności w popularnym telewizyjnym show, dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chory. Według lekarza zostały mu zaledwie trzy miesiące życia. Bartek postanawia maksymalnie wykorzystać ten czas, uporządkować swoje sprawy, naprawić błędy życiowe i pogodzić się z ukochaną córką. Wierzy, że nie ma takiej sytuacji, z której nie byłoby jakiegoś wyjścia i – zaskakując najbliższych pogodą ducha i poczuciem humoru – stara się zmienić bieg losu i przekonać Najwyższego Scenarzystę, aby jego historia zakończyła się happy endem.

Edward jest najeżony, zaimpregnowany na otaczający go świat. Wszystko go denerwuje. Jakby chodził ciągle w za ciasnych butach. Złośliwy dla żony, niecierpliwy dla córki, prawie nie ma czasu dla swego starego ojca. Któregoś dnia ulega groźnemu wypadkowi. W wyniku niespodziewanych zdarzeń porzuca swoje dotychczasowe życie, by na nowo odkryć żonę, córkę i otaczający go świat. Zaczyna być szczęśliwy i dostrzegać ludzi i rzeczy, które przecież ciągle go otaczały. Podobno szczęście jest zaraźliwe na odległość 800 metrów. Na to wygląda, bo główny bohater roztacza taką pozytywną aurę. Edward nigdzie nie wyjeżdża, nie ucieka w podróż dookoła świata, nie jedzie do Amazonii. Mieszka w tym samym mieszkaniu, chodzi tym samym chodnikiem, spotyka tych samych ludzi, ale wszystko jest inne. 

24-letnia przedszkolanka, po godzinach – prostytutka, niedźwiedziowaty poeta z nieodłączną butelką whisky pod pachą oraz młody bankowiec z wielkimi ambicjami spotykają się na życiowym rondzie. Zrobią razem kilka kółek, w poszukiwaniu najlepszego zjazdu.

Olga, Katia i Andrey znają się od dzieciństwa. Przenieśli się do Moskwy wiele lat temu i odnieśli sukces. Olga jest aktorką, Katya pracuje w dużej agencji PR, a Andrey jest analitykiem politycznym. Kupują samochody, biorą kredyty hipoteczne, budują wiejskie domy. Tak jak wszyscy inni. Ale ich życie nie przynosi im ani szczęścia, ani zadowolenia. Poczucie, że „coś jest nie tak, ale nie mogę tego dotknąć” jest podstawą życia dzisiejszych trzydziestolatków. Ich dzieciństwo miało miejsce w czasach sowieckich, kiedy dzieci marzyły o zostaniu bohaterami, wierzyły w historie szpiegowskie i świetlaną przyszłość. Nikt jednak nie spodziewał się, że marzenie o zostaniu bohaterem zostanie zastąpione marzeniem o stabilnej i przewidywalnej egzystencji. Ludzie przestali marzyć o naprawdę wielkich rzeczach. Po prostu odgrywają swoje role.

Trwa wielki wyścig na Księżyc. Drużyny z całego świata pragną jako pierwsze umieścić swoje flagi na jego powierzchni. Wkrótce o podróży w kosmos zaczynają marzyć także śmiały Solan i nieco bardziej ostrożny Ludwik. Ich pojazdem ma się stać rakieta zbudowana przez Alfiego – przyjaciela, który w domowym zaciszu opracowuje niecodzienne wynalazki, nie zawsze udane… Na miejsce startu przybywa ekipa telewizyjna, a przygotowania do lotu śledzi w napięciu cały kraj. Wszyscy trzymają kciuki za dzielnych, choć nietypowych astronautów. Czy Solan i Ludwik zrealizują swoje marzenie i staną się słynnymi astronautami? Czy jako pierwsi postawią na Księżycu swoje łapy, a potem wrócą cali i zdrowi? Ich podróż będzie pełna niespodzianek!

Wśród cygańskiej mniejszości w Acsa wybucha chaos, gdy burmistrz miasta ogłasza, że ​​w tym roku cygańska drużyna piłkarska Brazylijczycy również może wziąć udział w piłkarskich mistrzostwach wioski.

Boston, rok 1926. Lata dwudzieste szaleją. Alkohol płynie, kule lecą, a jeden człowiek wyrusza, aby odcisnąć swoje piętno na świecie. Zakaz dał początek niekończącej się sieci podziemnych gorzelni, knajpek, gangsterów i skorumpowanych gliniarzy. Joe Coughlin, najmłodszy syn wybitnego kapitana bostońskiej policji, już dawno odwrócił się od surowego i właściwego wychowania. Teraz, gdy Joe przeszedł od dzieciństwa drobnych kradzieży do kariery najgroźniejszego gangstera w mieście, Joe cieszy się łupami, emocjami i sławą bycia wyjętym spod prawa. Ale życie po ciemnej stronie ma wysoką cenę. W czasach, gdy bezwzględni ambitni ludzie, uzbrojeni w gotówkę, nielegalną alkohol i broń, walczą o kontrolę, nikomu — ani rodzinie, ani przyjacielowi, wrogowi ani kochankowi — nie można ufać. Poza pieniędzmi i władzą, a nawet groźbą więzienia, dla mężczyzn takich jak Joe najbardziej prawdopodobny wydaje się jeden los: wczesna śmierć. Ale do tego dnia on i jego przyjaciele są zdeterminowani, by żyć pełnią życia. Joe wyrusza w oszałamiającą podróż w górę drabiny zorganizowanej przestępczości, która zabierze go od rozbłysków epoki jazzu w Bostonie, przez zmysłowy blask Dzielnicy Łacińskiej w Tampie, aż po skwierczące ulice Kuby. „Live by Night” to porywający epos, na który składają się różnorodne grono lojalnych przyjaciół i bezdusznych wrogów, zatwardziałe przemytnicze i namiętne femmes fatales, cytujące Biblię ewangelistki i okrutni członkowie Klanu, którzy walczą o przetrwanie i swój kawałek amerykańskiego snu. Jest to jednocześnie obszerna historia miłosna i fascynująca saga zemsty, to urzekający tour de force zdrady i odkupienia, muzyki i morderstwa, który w pełni ożywia minioną epokę, kiedy grzech był powodem do świętowania, a występek był cnotą narodową.

Jest rok 1939, na krótko przed wybuchem II wojny światowej. Wojska niemieckie przekraczają granice Polski. Do odległego prowincjonalnego, słonecznego toskańskiego miasteczka Arezzo przybywa wraz ze swoim przyjacielem - poetą Ferruccio (Sergio Bustric) zabawny pół krwi Żyd, lekkoduszny Guido (Roberto Benigni). Giudo marzy o prowadzeniu własnej księgarni, którą chce otworzyć z pomocą wuja (Giustino Durano). Poza tym od pierwszego wejrzenia Giudo zakochuje się w młodej pięknej, aryjskiej nauczycielce z arystokratycznej rodziny Dorze (Nicoletta Braschi). W zabawny, ale skuteczny sposób próbuje przeszkodzić w jej ślubie z nazistowskim urzędnikiem Rodolfo (Amerigo Fontani). Czekając na pozwolenie na otwarcia księgarni Guido zatrudnia się w hotelu wujka. Tu poznaje niemieckiego doktora Lessinga (Horst Buchholz), z którym wspólnie rozwiązuje zagadki.  Po paru latach Guido i Dora są już małżeństwem i mają małego synka o imieniu Giosue (Giorgio Cantarini). W wyniku hitlerowskich, rasistowskich prześladowań Giudo, jego syn i wujek zostają wywiezieni do obozu koncentracyjnego. Giudo próbując złagodzić okrutną rzeczywistość w oczach dziecka i wmówić mu, że są w miejscu, gdzie odbywa się bardzo ważna gra.

Wiosną 1990 roku Christopher McCandless uzyskuje tytuł licencjata w Emory. Jego dyplomy obserwują jego zamożni rodzice, Walt McCandless i Billie McCandless, oraz jego nastoletnia siostra Carine McCandless. Zanim jego rodzice i siostra udają się do domu do Wirginii po zwołaniu, Chris odmawia podarowania rodzicom nowego samochodu, który zastąpi jego stary Datsun, który, jak twierdzi, działa doskonale, mówi im, że myśli o tym, by pójść na studia prawnicze na Harvardzie. otrzymał doskonałe oceny z zajęć, które w dużej mierze były skupione na globalnej świadomości społecznej. Walt, Billie i Carine do końca lata dowiedzą się, że Chris nie miał zamiaru chodzić na Harvard, ponieważ od tego czasu wyprowadził się ze swojego mieszkania w Atlancie bez słowa do nich, umawiając się z pocztą, aby zatrzymać jego pocztę na kilka miesięcy przed „zwróceniem do nadawcy”, aby dać mu przewagę w ucieczce od rodziny. Chris' Datsun zostaje ostatecznie odnaleziony porzucony na pustyni w Arizonie, władze wierzą, że zrobiono to celowo, w przeciwieństwie do uprowadzenia Chrisa. Walt i Billie zamierzają kontynuować poszukiwania Chrisa, dopóki nie dowiedzą się, co się z nim stało. Carine, która miała takie samo wychowanie jak Chris, wierzy, że rozumie, co robi, aby uciec. To, co zrobił, to albo przekazał większość swoich pieniędzy Oxfamowi, albo je spalił, i zniszczył wszystkie swoje dokumenty, próbując rozpocząć życie od nowa jako dziecko Ziemi, przechrzciwszy się na Alexander Supertramp. Ten ruch jest buntem w stosunku do większości zachodniego społeczeństwa, a w szczególności przeciwko rodzajowi życia, który uosabiają jego rodzice, ci, którzy według niego nigdy nie powinni byli się żenić i są hipokrytami w przedstawianiu tego, czego ich zdaniem społeczeństwo od nich oczekuje, będąc generalnie niezadowoleni z każdego z nich. inne i życie w procesie. Ostatecznie chce żyć z ziemi, niosąc ze sobą tylko to, czego potrzebuje, ale chce doświadczyć wolności, podróżując po kraju, jeżdżąc po kolei lub jeżdżąc po szynach, wykonując dorywczą pracę, aż zarobi wystarczająco dużo, aby kupić to, czego potrzebuje w dowolnym momencie i zdobywając pewne umiejętności, które, jak wie, będą mu potrzebne, aby przetrwać w miejscu, o którym myśli, gdy będzie gotowy: na dzikich terenach Alaski. Pomimo stwierdzenia, że ​​nie chce ani nie potrzebuje przywiązań, po drodze nawiązuje pewne ludzkie powiązania, niekoniecznie z ludźmi o podobnych poglądach.

Tytułowy bohater, Carlito Brigante, to były portorykański gangster, który po pięcioletniej odsiadce wraca na ulice Nowego Jorku. Niemłody już kryminalista, kiedyś narkotykowy boss, teraz chciałby wieść życie prawego obywatela. Zrywa z przestępczością, a jego adwokat i zarazem najbliższy przyjaciel, Klienfeld, załatwia mu udziały w jednym z klubów z muzyką latynoską. Niestety, dobre chęci nie wystarczą - dawne kontakty i nawyki szybko dają o sobie znać. Złym duchem Carlita okazuje się sam Kleinfeld, który pragnie wykorzystać go dla własnych celów.

Dlaczego tu jesteśmy, o co w tym wszystkim chodzi? Zespół Monty Pythona stara się odpowiedzieć na najważniejsze pytanie na Ziemi: jaki jest sens życia? Robią to, badając różne etapy życia, począwszy od narodzin. Lekarz wydaje się bardziej zainteresowany jego sprzętem niż porodem czy opieką nad matką, para rzymskokatolicka ma dość dużo dzieci, bo „każda sperma jest święta”. W rozwijającej się i uczącej się części życia, katoliccy uczniowie uczęszczają na dość dziwne nabożeństwo i lekcję edukacji seksualnej. Na wojnę, gdzie plan ataku oficera zostaje udaremniony przez jego podwładnych chcących uczcić jego urodziny, a noga oficera zostaje odgryziona przez prawdopodobnie afrykańskiego tygrysa. W średnim wieku para zamawia „filozofię” w restauracji, po czym film kontynuuje przeszczepy żywych narządów. Jesienne lata rozgrywane są w restauracji, która po poczęstunku piosenką „Isn't Awfully Nice to Have a Penis?” przez artystę, widzi przybycie niezwykle grubego mężczyzny. Potrafi dużo jeść, ale też dość obficie zwymiotować. Ponury Żniwiarz sprowadza na ostatni etap ludzkiego życia, śmierć, wizytę w posiadłości, gdzie ludzie są nim raczej zainteresowani. Ale życie nie kończy się na śmierci. Jest w niebie, gdzie zawsze jest Boże Narodzenie.

Edward ma wszystkie niezbędne składniki dla dzisiejszego standardowego ciała, z wyjątkiem pary rąk. Przez okres, który początkowo uważany jest za okres przejściowy, ma on długie, przypominające nożyce kończyny, które, choć są w stanie przyciąć przeciętny żywopłot, raczej nie sprzyjają codziennemu życiu. Kiedy jednak życzliwy wynalazca umiera, Edward zostaje samotny i zostaje przeklęty przez bardzo ciężki metal na ręce. W końcu zostaje zabrany przez Peg Boggs (Dianne Weist), damę z Avon, która lituje się nad nim po zobaczeniu jego ponurej egzystencji. Edward, pomimo wrodzonej zdolności zabijania każdego, kogo spotka, jest delikatną duszą, której jedynym pragnieniem jest być kochanym. Jego zaimprowizowana rodzina ma w najlepszym razie ograniczone zrozumienie Edwarda, ale pociąga go znużona, ale współczująca córka Peg, Kim (Winona Ryder), która spotyka się z sąsiedzkim tyranem z Jimem (Anthony Michael Hall). Tymczasem Edward staje się lokalną gwiazdą po tym, jak miasto zdaje sobie sprawę, że jego talenty obejmują kreatywne przycinanie żywopłotów i niezrównaną umiejętność strzyżenia włosów. Jego tak zwani przyjaciele są uczciwi, gdy Edward zostaje oskarżony o przestępstwo, po czym jego jedynymi zwolennikami są Peg i Kim.

Profesor filozofii i abolicjonista z Uniwersytetu Teksańskiego, David Gale, zostaje skazany za morderstwo w celi śmierci. Kilka dni przed egzekucją sceptyczny dziennikarz Bitsey Bloom zostaje wysłany, by przeprowadzić ostatni wywiad z Davidem Gale'em. Nieświadoma, że ​​nie będzie prowadziła śledztwa w sprawie doktora Gale'a, Bitsey i jej sympatyczny stażysta wyjeżdżają do Teksasu, aby zrobić to, co ma stać się historią życia.

Kiedy Mateusz (Dawid Ogrodnik) przyszedł na świat, lekarze wydali na niego wyrok, uznając go za "roślinę". Jednak rodzice chłopca (Arkadiusz Jakubik i Dorota Kolak) nigdy nie pogodzili się z diagnozą, wierząc, że mimo problemów z komunikacją, ich syn jest w pełni sprawny intelektualnie. Mateusz dorasta otoczony troską i miłością, zyskując wiernego przyjaciela - mieszkającą w sąsiedztwie Ankę (Anna Karczmarczyk). Jednak los sprawia, że musi rozłączyć się z rodziną i trafia do specjalistycznego ośrodka. Z dala od bliskich podejmuje trudną walkę o godność i prawo do normalnego życia. Sytuacja Mateusza zmieni się, kiedy do placówki trafi młoda wolontariuszka (Katarzyna Zawadzka), a on sam przyciągnie uwagę lekarki (Anna Nehrebecka), która pracuje nad eksperymentalnymi metodami leczenia.

W latach 80. w Małej Odessie ukraiński imigrant Jurij Orłow postanawia zmienić swoje ekonomiczne życie i zostaje handlarzem broni ze swoim bratem Witalijem Orłowem. Jego działalność polegająca na dostarczaniu nielegalnej broni do niespokojnych obszarów planety rozrasta się wraz z końcem zimnej wojny, a Yuri przekupuje rosyjskiego generała, aby sprzedał większość swojego arsenału. W międzyczasie zostaje milionerem i wykorzystuje swoje pieniądze, by uwieść piękną Avę Fontaine, po czym biorą ślub i mają syna. Agent INTERPOLU Jack Valentine ściga Jurija, próbując wsadzić go do więzienia, ale w końcu rozumie, że Yuri jest złem koniecznym dla dobra jego narodu.

Jeden człowiek widział więcej naturalnego świata niż ktokolwiek inny. Ten wyjątkowy dokument pełnometrażowy jest jego zeznaniem w charakterze świadka. W ciągu swoich 93 lat David Attenborough odwiedził wszystkie kontynenty na świecie, badając dzikie miejsca naszej planety i dokumentując świat żywych w całej jego różnorodności i cudowności. Teraz po raz pierwszy zastanawia się zarówno nad decydującymi momentami swojego życia jako przyrodnika, jak i nad niszczycielskimi zmianami, które widział. Uczciwy, odkrywczy i pilny, DAVID ATTENBOROUGH: ŻYCIE NA NASZEJ PLANECIE to potężna relacja z pierwszej ręki o wpływie ludzkości na przyrodę i przesłanie nadziei dla przyszłych pokoleń. Film stworzony przez nagradzanych filmowców zajmujących się historią naturalną Silverback Films i globalną organizację zajmującą się ochroną przyrody WWF, reżyserują Alastair Fothergill, Jonnie Hughes i Keith Scholey, a producentem wykonawczym jest Colin Butfield. Słynny brytyjski przyrodnik, Sir David Attenborough, ma na swoim koncie ponad osiemdziesiąt lat kariery telewizyjnej. Odwiedził wszystkie kontynenty na świecie, odkrywając dzikie zakątki naszej planety i przybliżając cuda żywego świata publiczności na całym świecie poprzez przełomowe seriale o historii naturalnej. Jego prace obejmują: Życie na Ziemi, Planeta Ziemia, a ostatnio autorski serial dokumentalny Netflix Our Planet.

George Bailey (James Stewart) wraz ze swoim wujem (Thomas Mitchell) kieruje budowlaną kasą oszczędności w małym miasteczku. Niemal całkowicie poświęca się pracy, pomagając potrzebującym w uzyskaniu własnego mieszkania. Niestety, tuż przed Bożym Narodzeniem wuj gubi osiem tysięcy dolarów, co może doprowadzić do zamknięcia kasy. Bailey załamuje się nerwowo i postanawia popełnić samobójstwo. W ostatniej chwili ocala go anioł stróż, który odsłania przed nim piękne aspekty życia... Studium człowieka, który rozstaje się ze swoimi marzeniami, godząc się z codzienną - ponurą rzeczywistością.

1903 Londyn. Ostatnie dzieło znanego dramatopisarza J.M. Barrie (James) zebrało mniej niż pozytywne recenzje, o czym wiedział, że tak będzie jeszcze przed pojawieniem się sztuki. Ta porażka wywiera presję na Jamesa, aby szybko napisał kolejną sztukę, ponieważ impresario Charles Frohman potrzebuje kolejnej, która zastąpi porażkę w utrzymaniu rentowności jego teatru. Wychodząc na spacer ze swoim psem, aby pozwolić popłynąć jego twórczym sokom, James natrafia na rodzinę Llewelyn Davies: niedawno owdowiałą Sylvię Llewelyn Davies (córkę nieżyjącego już pisarza George'a L. Du Mauriera) i jej czterech dorastających synów. James i członkowie rodziny stają się przyjaciółmi, w dużej mierze dzięki temu, że on i chłopcy mogą rozwijać w sobie wyobraźnię dzieci, a James jest po prostu największym z nich pod tym względem. Sylvia wita w swoim życiu również Jamesa, który staje się jego ważną i integralną częścią. Wśród sześciu z nich jedynym, który nie chce brać udziału, jest trzeci z Sylvii, Peter Llewelyn Davies, który wciąż opłakuje rzeczywistość swojego życia, gdzie pewnego dnia był tam jego ojciec planując rodzinną wycieczkę i pojechał na następny. Dwie inne osoby, które nie doceniają Jamesa w życiu Llewelyn Davies to: jego żona Mary Barrie, która zawsze czuje potrzebę bycia odpowiedzialną w swoim związku i która czuje się zagrożona jego przyjaźnią z niezamężną kobietą; oraz Emma du Maurier, apodyktyczna matka Sylwii, która widzi w nim przeszkodę w kontynuowaniu życia z innym potencjalnym mężem oraz przeszkodę w utrzymaniu dyscypliny wśród chłopców. James wciąż ma nadzieję, że wyrwie Petera z narzuconej mu skorupy, ale w trakcie tego procesu pojawia się pomysł na kolejną sztukę opartą na amalgamacie jego i Petera, tę sztukę, która ostatecznie staje się tym, co Charles postrzega jako w dużej mierze nie do pokonania, a tym samym skazane na zagładę. produkcja pod tytułem „Piotruś Pan”. Ten proces pomagania Peterowi może cofnąć się o krok, gdy wydaje się, że Sylvia może wkrótce spotkać podobny los jak jej zmarły mąż.

Pewnego dnia roku 1941, do swojego sztetla (żydowskie miasteczko w Europie Wschodniej) przybiega Szlomo, miejscowy szaleniec, przynosząc złe wieści: Niemcy mordują i wywożą w nieznane wszystkich Żydów mieszkających w sąsiednich wioskach. Wkrótce ich sztetl prawdopodobnie podzieli los sąsiednich osad. Jeszcze tej samej nocy Rabin zwołuje Radę, aby znaleźć sposób na ocalenie mieszkańców miasteczka. Po długich naradach i sporach, na dobry pomysł wpada Szlomo, ten sam, który przyniósł złe wieści: aby uciec przed Niemcami zorganizują własny pociąg deportacyjny! Będą zarazem deportowanymi, maszynistami, oficerami i żołnierzami niemieckimi. W ten sposób, przedzierając się przez linie niemieckie, dotrą przez Rosję, do Ziemi Obiecanej, do Jerozolimy. W pełnym pośpiechu cała wioska przygotowuje się do wielkiej wyprawy: uczą się mówić po niemiecku bez akcentu jidisz, szyją nazistowskie mundury, za pośrednictwem kuzyna komunisty załatwiają fałszywe dokumenty, gromadzą żywność i wagon po wagonie składają pociąg. Pewnej nocy, niczym Arka Noego, pociąg odjeżdża, pozostawiając za sobą opuszczoną wioskę. Nie wszystko jednak przewidziano podczas narady. Oprócz zwykłego strachu przed prawdziwymi Niemcami, powstają konflikty wewnątrz pociągu, zarówno komiczne jak i gwałtowne. Fałszywi faszyści zaczynają grać swą rolę na poważnie korzystając z autorytetu jaki daje im ich nowa szata. Deportowani, wściekli, stają się komunistami i buntują się przeciwko faszystom. W tym samym czasie młodzi odkrywają miłość, czasem niemożliwą do spełnienia. Zaś dzieci rozrabiają jak zawsze.

Billy Brown (Vincent Gallo) po odsiedzeniu wyroku wychodzi z więzienia. W drodze powrotnej do rodzinnego Buffalo uprowadza młodą dziewczynę - Laylę (Christina Ricci), która będąc nim zauroczona, postanawia udawać przed rodzicami chłopaka jego żonę. Dziewczyna szybko zyskuje sympatię niby-teściów, sprzedając im historyjkę o tym jak poznała Billy'ego w CIA, gdzie wspólnie pracowali. Wkrótce wychodzi na jaw, iż prawdziwym powodem powrotu Billy'ego w rodzinne strony jest chęć zemsty na rywalu z lat młodości, którego obwinia za swoje życiowe niepowodzenia.

Podczas wojny w Bośni w 1992 roku inżynier Luka próbuje skończyć projekt swojego życia: turystyczne połączenie kolejowe pomiędzy małym bośniackim miasteczkiem a Serbią. Byłby to hołd złożony miejscu jego urodzenia i pamięci jego nieżyjącego już ojca, bohatera II wojny światowej. Entuzjazmu Luki do powstającego połączenia kolejowego nie podziela ani jego żona, która pragnie kontynuować karierę artystki, ani syn, który chce dołączyć do drużyny piłkarskiej Partizan. Gdy wybucha wojna, żona Luki ucieka do Serbii z muzykiem, a syn zostaje powołany do wojska. Luka zostaje sam. Pilnując torów, staje się świadkiem wojennego horroru, który ogarnia Bałkany.

Osadzona na środkowym zachodzie epoki depresji film Paper Moon podąża za Mosesem Prayem i Addie Loggins – jednym oszustem, a drugim młodą dziewczyną, która jest córką kobiety, która właśnie zmarła. Para spotyka się, gdy „Mose” zatrzymuje się na rzadko uczęszczanym pogrzebie w Kansas kobiety, którą kiedyś znał (nigdy jej nie widzimy). Obecna jest młoda córka kobiety, Addie, którą Moses zgadza się przewieźć do St Joseph, Mo – oczywiście za pieniądze. Mose – zawzięty naciągacz, rzekomo reprezentant Kansas Bible Company – który zbiera znaki z obitów i próbuje sprzedać – po wygórowanych cenach – małżonkowi zmarłego zwyczajową biblię, którą wcześniej zamówili. Mądra więcej niż jej wiek, Addie wyłapuje pokusę Mosesa i bardzo szybko ona i Mose stają się drużyną. Podróżując od miasta do miasta, zarabiając pieniądze w każdy nieuczciwy sposób, jaki można sobie wyobrazić, i szukając ostatecznego wyniku. Barwne postaci, które spotykają po drodze, sprawiają, że film jest jeszcze ciekawszy. W szczególności panna Trixie Delight – egzotyczna tancerka, którą Mose ratuje z objazdowego karnawału oraz pracująca dla niej dziewczyna, biedna, cierpiąca Imogene. Addie widzi Miss Delight jako potencjalną rywalkę i obmyśla z Imogene plan uwolnienia się od niej. Film jest pełen regionalnych dialogów, jedna z najbardziej pamiętnych wypowiedzi wypowiedzianych, gdy Mose jest zmuszony walczyć z wieśniakiem, aby wymienić swój nowy samochód na zniszczoną starą ciężarówkę wieśniaka; „Niech powie lino cielęce, Leroy!” woła jeden z obserwatorów. Paper Moon, wyreżyserowany przez Petera Bogdonovicha, jest adaptacją powieści „Addie Pray” (1971) Joe Davida Browna.

Wyobraź sobie, że musisz zdobywać dziewczynę swoich marzeń... każdego dnia. Przed takim dylematem staje weterynarz z Honolulu, Henry Roth, playboy, gdy po wielu jednonocnych przygodach postanawia ustatkować się po przypadkowym spotkaniu z lokalną artystką Lucy Whitmore. Na nieszczęście dla niego, Lucy ma krótkotrwałą utratę pamięci spowodowaną wypadkiem samochodowym, który miał miejsce rok wcześniej, w urodziny jej ojca Marlina; w związku z tym nie pamięta niczego, co wydarzyło się dzień wcześniej, więc każdego dnia Henry musi ponownie próbować zdobyć jej serce. Dodatkowo przyjaciele i rodzina Lucy, w tym jej starszy brat Doug, są bardzo opiekuńczy, więc Henry musi zrobić wszystko, aby przekonać ich, że robi to z właściwych powodów.

Jerry Falk (Jason Biggs) i David Dobel (Woody Allen), którzy spotykają się na spotkaniu biznesowym, szybko stają się przyjaciółmi. Ich cechą wspólną jest to, że oboje są świeżo upieczonymi pisarzami komediowymi z Nowego Jorku, głównie piszącymi materiały do ​​stand-upów, są Żydami (chociaż David jest ateistą) i każdy z nich ma różne neurozy. Ich duża różnica polega na tym, że Jerry ma dwadzieścia jeden lat, podczas gdy David ma sześćdziesiąt, z czterdziestoletnim doświadczeniem życiowym, wiedzą i nerwicami. Podczas gdy Jerry pisze w pełnym wymiarze godzin – pracuje także nad powieścią – David na wszelki wypadek zachował swoją codzienną pracę jako nauczyciel w szkole publicznej. W ich związku David staje się poniekąd mentorem Jerry'ego, udzielając mu porad w sprawach życiowych Jerry'ego, które w większości obracają się wokół faktu, że Jerry jest produktem inercji i ma problemy z opuszczeniem kogokolwiek. Dlatego Jerry wciąż jest z jedynym menedżerem, jakiego kiedykolwiek miał, Harveyem Wexlerem (Danny DeVito). Jerry jest nie tylko jedynym klientem Harveya (co świadczy o jego skuteczności w pracy), ale Harvey ma również dwadzieścia pięć procent zysku, jak określono w umowie, którą chce przedłużyć o kolejne siedem lat. Dlatego Jerry nadal jest na terapii z psychiatrą, który nie zrobił mu nic dobrego i który poradził Jerry'emu, aby został z nim na terapii, w przeciwieństwie do podjęcia pracy w Los Angeles w Kalifornii. Ale to, że nie może odejść, w dużej mierze dotyczy jego życia miłosnego. Jerry ma już jeden rozwód. Ma problemy ze swoją obecną dziewczyną Amandą (Christina Ricci), która według niego jest miłością jego życia. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia, kiedy był już w konkubinacie z Brooke (KaDee Strickland) i Amandą spotykającą się z przyjacielem Jerry'ego, Bobem Stilesem (Jimmy Fallon). Nawet po tym, jak Jerry zaczął sypiać z Amandą, nie mógł być szczery z Brooke w tej sytuacji, pozostawiając ją, by rozszyfrowała jego kłamstwa. To, czego Jerry nie jest w stanie lub nie chce zobaczyć, to to, że Amanda nie tylko nim manipuluje, ale także skupia się na rzeczach między nimi, które sprawiają, że są naprawdę kompatybilne, ignorując wiele innych rzeczy, które sprawiają, że są niekompatybilne. Ostatnio ich związek utrudnił fakt, że w ich małym mieszkaniu wprowadziła się do nich starająca się odnaleźć siebie matka. Pomimo wyjątkowego spojrzenia na życie Davida, może on być w stanie wyraźniej widzieć związek Jerry'ego i Amandy jako obiektywnego obserwatora. Powstaje pytanie, ile rad Davida Jerry przyjmie w całości.

Opowieść zaczyna się, kiedy tytułowa bohaterka ma 15 lat i jest w liceum. Przeżywa pierwsze zauroczenie, pierwszy seks, miłosne rozczarowanie. Jedna rzecz nie ulega dla niej wątpliwości: dziewczyny chodzą z chłopakami. Jej życie zmienia się jednak na zawsze, gdy pewnego razu spotyka Emmę, młodą kobietę o niebieskich włosach. To właśnie dzięki niej Adela odkryje swoje pragnienia i kobietę w sobie. Na oczach widzów Adela dojrzewa, poszukuje swojej życiowej drogi, gubi ją i znowu odnajduje...

Ilsa (Dyanne Thorne) jest komendantką hitlerowskiego obozu koncentracyjnego, w którym, pod jej nadzorem, przeprowadzane są eksperymenty na ludziach. Każdej nocy kobieta bierze do łóżka jednego ze swoich więźniów. Po nocnych orgiach jej byli kochankowie zostają kastrowani. Sytuacja się zmienia, gdy do obozu przyjeżdża nowa grupa więźniów, a wśród nich Amerykanin Wolfe (Gregory Knoph).