Jan Piszczyk od wczesnej młodości starał się jak najlepiej dopasować do aktualnej tendencji społecznej i politycznej. Przed wojną zapisał się do harcerstwa. Niestety, mimo usilnych starań, skompromitował się podczas defilady. Niezrażony niepowodzeniem zapragnął zostać korporantem, lecz podczas antysemickich zajść na uniwersytecie wzięto go za Żyda. Podczas wojny założył upragniony mundur podchorążego, ale trafił do oflagu. Wreszcie wraz z nastaniem PRL-u wydawało się, że los się do niego uśmiechnął. Nie na długo.

Baldev Singh Chaudhary NRI mieszkający w Londynie ze swoją rodziną jest człowiekiem zasad i surowym ojcem. Simran jego córka prosi go o pozwolenie na podróż po Europie z przyjaciółmi, a on jej pozwala. Simran niedługo spóźni się na pociąg, ale pomaga jej Raj aby wejść na pokład, który również jest na trasie po Europie ze swoimi przyjaciółmi. Raj często flirtuje z Simranem podczas ich trasy, po czym jest na niego zirytowana. Raj i Simran zostają oddzieleni od swoich przyjaciół po tym, jak spóźnili się na pociąg i spędzają razem czas podczas w których się zakochują. Po powrocie do domu Simran opowiada matce o Raju, ale rozgniewany Baldev postanawia wrócić do Indii i poślubić ją za Kuljeeta, syna jego przyjaciela Ajita Singha. Raj podąża za nimi do Indii i obiecuje Simranowi, że wkrótce się ożeni her.Raj zaprzyjaźnia się z Kuljeetem i wchodzi do ich domu, próbując zdobyć serca wszystkich, w tym Baldeva Chaudhary'ego.

Podczas wojny w Bośni w 1992 roku inżynier Luka próbuje skończyć projekt swojego życia: turystyczne połączenie kolejowe pomiędzy małym bośniackim miasteczkiem a Serbią. Byłby to hołd złożony miejscu jego urodzenia i pamięci jego nieżyjącego już ojca, bohatera II wojny światowej. Entuzjazmu Luki do powstającego połączenia kolejowego nie podziela ani jego żona, która pragnie kontynuować karierę artystki, ani syn, który chce dołączyć do drużyny piłkarskiej Partizan. Gdy wybucha wojna, żona Luki ucieka do Serbii z muzykiem, a syn zostaje powołany do wojska. Luka zostaje sam. Pilnując torów, staje się świadkiem wojennego horroru, który ogarnia Bałkany.

Opowieści o zwyczajnym szaleństwie to film o poszukiwaniu szczęścia, tęsknocie za miłością, zmaganiu z samotnością i brakiem porozumienia między ludźmi. Szaleństwo staje się tu jedynym sposobem na zmierzenie się ze światem. Bohaterami tej tragikomedii są ludzie uwikłani w dziwne związki emocjonalne. Jana wydzwania do kochanków z budki telefonicznej pod swoim domem; Petr, aby zatrzymać dziewczynę, sięga po indiańskie rytuały; Alicja i Jirí płacą postronnym ludziom, aby ich obserwowali w łóżku, bo inaczej nie mogą się kochać. Wszyscy składają się na portret zbiorowości, w której samotność stała się normą, a miłość ma coś z fast foodu - nie może trwać zbyt długo, bo następni wygłodzeni klienci czekają w kolejce. Petr jest młodym mężczyzną, który powinien już radzić sobie ze swoim życiem. Ciągle jednak wpada w wir absurdalnych sytuacji, które skutecznie niszczą jego życie miłosne i początkowo dobrze zapowiadającą się karierę dyspozytora lotów. Z wieży nawigacyjnej ląduje za kierownicą wózka widłowego na lotniskowym terminalu przeładunkowym, a związek z ukochaną Janą zastępuje mu podglądanie sąsiadów, którzy do "tego" potrzebują widzów. Również rodzice Petra nie są standardowi. Opętana dobroczynnością matka bombarduje paczkami ze znoszoną odzieżą ofiary wojen i katastrof żywiołowych na całym świecie. Ojciec, który niegdyś dźwięcznym głosem odczytywał komentarze do socjalistycznych kronik, dziś ze wzruszającą bezradnością nie potrafi odnaleźć się w nowych, wolnych czasach. Jeden przypadkowy telefon i odrobina czarnej magii puszczają w niepohamowany ruch karuzelę komicznych sytuacji, pełnych absurdu codziennego "zwyczajnego szaleństwa". [opis dystrybutora]

W wysoce ustrukturyzowanym i zbiurokratyzowanym państwie rząd zastosował skrajne i wysoce kontrproduktywne środki, aby tropić terrorystów. „Błąd” w systemie miesza nazwisko terrorysty Harry'ego Tuttle (Robert De Niro) i niewinnego człowieka o imieniu Buttle (Brian Miller). W ten sposób Buttle zostaje aresztowany i zmarł z powodu problemów z sercem, podczas gdy Tuttle nadal wędruje na wolności. Sam Lowry (Jonathan Pryce), przeciętny mężczyzna z matką, która „zna ludzi”, zostaje przydzielony do zbadania błędu. W tym samym czasie sąsiadka Buttle'a, Jill Layton (Kim Greist), próbuje zgłosić błąd władzom. Ze względu na wyjątkowo nieefektywną biurokrację uważa ten proces za bardzo nużący. Tymczasem Sam, który śnił o Jill, zostaje zepchnięty na bok przez swoje fantazje i staje się również ofiarą kontrproduktywności rządu.

Krótkometrażowy film Terry'ego Gilliama stanowiący wstęp do pełnometrażowego "Sensu życia według Monty Pythona", będący satyrą na globalizację. Podstarzali pracownicy biura ubezpieczeniowego buntują się przeciwko swoim surowym przełożonym. Przejmują kontrolę nad budynkiem i zamieniają go w... okręt piracki, wyruszając na walkę z gigantami światowej finansjery.

Przedstawiono około dziesięciu lat złożonego związku między długo owdowiałą Aurorą Greenway z wyższej klasy średniej z Houston a jej dorosłą córką Emmą Horton. Między nimi panuje ogólna miłość i uczucie, które jednak charakteryzuje się apodyktyczną i osądzającą naturą Aurory oraz potrzebą akceptacji Emmy przez matkę. Skupienie się Aurory na wywieraniu stałego wpływu na życie Emmy zostało wzmocnione po śmierci męża Aurory/ojca Emmy, Rudyarda, gdy Emma była nastolatką. Pomimo wpuszczenia do swojego życia kilku żarliwych, ale raczej niewyróżniających się wielbicieli, Aurora nie szukała aktywnie romansu po owdowieniu, ponownie kierując tę ​​energię głównie w stronę Emmy. Ta faza historii Aurory i Emmy zaczyna się, gdy Emma poślubia Flapa Hortona, którego Aurora otwarcie nie akceptuje jako mężczyzny, którego uważa za pozbawionego ambicji (ponieważ chce zostać naukowcem). Związek Aurory i Emmy napotyka kolejne wyzwania, gdy Emma, ​​Flap i ich dzieci w dowolnym momencie wyprowadzają się z Houston, aby awansować Flap. Chociaż Aurora i Emma często rozmawiają przez telefon ze względu na odległość, Emma, ​​mama pozostająca w domu, w dużej mierze jest zmuszona do samodzielnego radzenia sobie z problemami w nieidealnym małżeństwie jej i Flapa. Tymczasem z dodatkowym czasem bez Emmy w pobliżu i powoli upływającymi rękami czasu, Aurora w końcu decyduje się zaryzykować i ostatecznie zaakceptować randkę ze swoim długoletnim sąsiadem z sąsiedztwa Garrettem Breedlovem, starzejącym się astronautą, z którym przez lata nigdy tak naprawdę nie rozmawiała. ze względu na ich zewnętrzne różnice. Podczas gdy Garrett jest daleko od szlachetności, którą Aurora wydaje się podziwiać w innych i w sobie, Aurora jest odwrotnie w przeciwieństwie do większości kobiet, które Garrett ściga, wykorzystuje swój status celebryty, by ścigać młode, młode kobiety o połowę młodsze.

Kiedy trio dowie się, gdzie jest rancho? Natychmiast pędzą do jego domu. Ale zostałem zszokowany, gdy zobaczyłem, że to nie ten, którego się spodziewają, to ktoś inny. Prawdziwe Rancho. Trio zagroziło mu, że powie, gdzie jest ich przyjaciel. W końcu znaleźli rancho (Amir Khan). A on mieszkał nad jeziorem. Być nauczycielem. Pia podbiega do niego, całuje go i wyznaje swoją miłość. A potem raju i faran również tam docierają. Uściskać się. Następnie pia zapytaj go o jego prawdziwe imię. Odpowiada, że ​​"phunsukh wangdoo" jest największym naukowcem, którego chatur desperacko poszukuje. Chatur również tam dociera i mówi, że jest zwycięzcą zakładu, więc zasługuje na pióro, które dał Rancho przez Virusa. Kiedy miał już iść, Rancho (phunsukh wangdoo) woła chatur i zdał sobie sprawę, że kim jest Rancho. Więc on poza tym, że on (Rancho) jest zwycięzcą. Po tym, jak żyli długo i szczęśliwie. „W nauce nie zawsze chodzi o sukces czy sławę. Chodzi o wiedzę”.

Osadzona na środkowym zachodzie epoki depresji film Paper Moon podąża za Mosesem Prayem i Addie Loggins – jednym oszustem, a drugim młodą dziewczyną, która jest córką kobiety, która właśnie zmarła. Para spotyka się, gdy „Mose” zatrzymuje się na rzadko uczęszczanym pogrzebie w Kansas kobiety, którą kiedyś znał (nigdy jej nie widzimy). Obecna jest młoda córka kobiety, Addie, którą Moses zgadza się przewieźć do St Joseph, Mo – oczywiście za pieniądze. Mose – zawzięty naciągacz, rzekomo reprezentant Kansas Bible Company – który zbiera znaki z obitów i próbuje sprzedać – po wygórowanych cenach – małżonkowi zmarłego zwyczajową biblię, którą wcześniej zamówili. Mądra więcej niż jej wiek, Addie wyłapuje pokusę Mosesa i bardzo szybko ona i Mose stają się drużyną. Podróżując od miasta do miasta, zarabiając pieniądze w każdy nieuczciwy sposób, jaki można sobie wyobrazić, i szukając ostatecznego wyniku. Barwne postaci, które spotykają po drodze, sprawiają, że film jest jeszcze ciekawszy. W szczególności panna Trixie Delight – egzotyczna tancerka, którą Mose ratuje z objazdowego karnawału oraz pracująca dla niej dziewczyna, biedna, cierpiąca Imogene. Addie widzi Miss Delight jako potencjalną rywalkę i obmyśla z Imogene plan uwolnienia się od niej. Film jest pełen regionalnych dialogów, jedna z najbardziej pamiętnych wypowiedzi wypowiedzianych, gdy Mose jest zmuszony walczyć z wieśniakiem, aby wymienić swój nowy samochód na zniszczoną starą ciężarówkę wieśniaka; „Niech powie lino cielęce, Leroy!” woła jeden z obserwatorów. Paper Moon, wyreżyserowany przez Petera Bogdonovicha, jest adaptacją powieści „Addie Pray” (1971) Joe Davida Browna.

Przejmujące studium szaleństwa, w które stopniowo popada pracownik praskiego krematorium. Karl Kopfrkingl jest szczęściarzem, bo lubi swoją pracę. Krematorium to dla niego wielki tryumf człowieczeństwa – w 75 minut kłopotliwe ludzkie zwłoki zamieniają się w wygodną garstkę prochu, a dusza – jak lubi powtarzać – ulatuje w eter. Bohater odgrywa tu rolę Charona i czuwa nad każdym aspektem procesu. Wszystko odbywa się bez znoju – czysto, higienicznie i przy łagodnych dźwiękach klasycznej muzyki. Karl lubi czystość, higienę i klasyczną muzykę. Dlatego nie przestaje się uśmiechać. (…) "Palacz..." jest urzeczywistnioną fantazją szaleńca, który każde świństwo i każdy przeskok w myśleniu potrafi bezboleśnie włączyć w łagodny obraz samego siebie. Szaleństwo Karla to ultra-konformizm, który pozwoli mu siłą woli zamienić krew w we własnych żyłach na niemiecką, a zabijanie postrzegać w kategoriach ratowania duszy. Nawet ulubioną lekturę o filozofii Tybetu Karl potrafi bezboleśnie włączyć w nauki faszyzmu. Jest jak predator, który potrafi wtopić się w tło i czekać na dogodny moment, by zabić. (…).

Thomas Hutter (Gustav von Wangenheim), rozstaje się z ukochaną żoną Ellen (Greta Schroeder) i wyrusza do hrabiego Orloka (Max Schreck), w celu podpisania z nim umowy na sprzedaż domu w rodzinnym Wisborgu. Po drodze ludzie ostrzegają go przed hrabią, jednakże młody chłopak nie wierzy w historie o wampirze. Hutter dociera do zamku, gdzie czeka na niego spragniony krwi Nosferatu. Thomasa przed ostatecznym atakiem hrabiego-wampira ratuje Ellen, nie zdaje sobie jednak sprawy, że ściąga na siebie jego uwagę. Nosferatu wyrusza statkiem do Wisborga...

To odległa przyszłość, nadprzyrodzone stworzenia kontrolują małe cywilizacje pozostawione na Ziemi. Piękna młoda kobieta, Doris, została ugryziona przez hrabiego Magnusa Lee za wtargnięcie do jego domeny podczas polowania na demony zagrażające jej domowi. Obawiając się, że jej życie będzie kontrolowane przez hrabiego, Doris wynajmuje i oddaje się mężczyźnie znanemu tylko jako „D”, łowczyni wampirów z mroczną przeszłością, aby wytropić i zniszczyć hrabiego, zakończyć jego pragnienie i uratować Doris przed życie na wieczne potępienie.

W swym najpopularniejszym filmie B. Christensen, łącząc dokument z fabułą, bierze na warsztat średniowieczne opętanie czarownicami. Ukazując ilustracje z epoki, daje najpierw widzowi wgląd w świat wyobrażeń owych czasów, aby następnie, juz w scenach sfabularyzowanych, przedstawić plastycznie wiarę w czarownice: kobiety te pokazuje w trakcie warzenia miłosnego napoju, przed kontaktem z diabłem czy przy denuncjacji przez ich współtowarzyszki. W końcu na ekranie ukazują się narzędzia tortur... Dokonując następnie skoku we współczesność (odtwórczynie ról czarownic ujawniają się jako beztroskie mieszkanki domu starców), Christensen wiąże średniowieczne zabobony z "nowoczesnymi" chorobami nerwowymi, takimi jak histeria czy kleptomania. Reżyserowi chodzi w tym filmie nie tyle o historyczne fakty, ile raczej o skutki oddziaływania przesądów na psychikę jednostki. Mimo to film ostro atakują przedstawiciele Kościoła katolickiego za fałszowanie historii. Po realizacji filmu Christensen opuszcza Szwecję i udaje się do Hollywood.

W XIX wieku akupunkturzysta Soetsu mieszka ze swoimi córkami Oshiga i Osano w prowincji Shimousa w Japonii. Oszczędza trochę pieniędzy, zostaje lichwiarzem i pożycza swoje pieniądze samurajowi Fukami. Trzy lata później odwiedza Fukami, aby odebrać pieniądze, a samuraj zabija go i porzuca jego ciało na bagnach Kasane, gdzie ciała znikają i nigdy nie wracają na powierzchnię. Jednak przed śmiercią Soetsu przeklina Fukamiego, a samuraj szaleje i zabija jego żonę. Dwadzieścia pięć lat później Shinkichi, syn Fukamiego, uliczny sprzedawca tytoniu, spotyka Oshigę, nauczycielkę śpiewu w Edo, i zakochują się w sobie. Oshiga jest starszy od Shinkichi i wspiera go finansowo. Staje się niesławna w Edo, a kiedy jej uczennica Ohisa flirtuje z Shikichi, staje się zazdrosna i postanawia nie dawać jej więcej zajęć. Shinkichi postanawia opuścić Oshigę i przenieść się do swojej ojczyzny Hanyu z Ohisą. Oshiga kłóci się z Shinkichim i uderza ją w twarz Bachi jej Shamisen. Oshiga ma infekcję na twarzy i umiera; jednak przeklina Shinkichiego i obiecuje, że będzie nawiedzać i zabierać do grobu każdą kobietę, którą kocha.

Siedmioletniej dziewczynce Chloe, która mieszka z ojcem, powiedziano, że świat zewnętrzny jest niebezpieczny i spędza samotne dni w jej domu. Pewnego dnia wyszła z domu, gdy jej ojciec spał, i podszedł do niej starzec w furgonetce z lodami stojącej przed jej domem. Starzec opowiada jej o tym, że matka Chloe żyje i o tajemniczej mocy, którą posiada. Chloe, którą ojciec skarcił za to, że wychodził, obudziła w niej szczególną zdolność wzbudzania emocji. Zdolność do manipulowania umysłem była bardzo niebezpieczną rzeczą. Chloe współpracuje z dziadkiem i ojcem o różnych zdolnościach, aby uratować zatrzymaną matkę.

Groteskowa opowieść o parze śmiałków polujących na wampiry w śniegach Transylwanii. Ekscentryczny profesor Abronsius to niestrudzony badacz i znawca wampirów, a jego młody asystent Alfred pomaga mu w poszukiwaniach. W filmie niemało jest scen pozornie wywołujących strach, mających przerażać, ale przerysowanie zarówno bohaterów jak i wątków wywołuje zamierzone rozbawienie i podkreśla w ten sposób pastiszowo-groteskowy charakter filmu. Jest to czwarty pełnometrażowy film Polańskiego, trzeci zrobiony za granicą i jest parodią modnych w owym czasie horrorów produkowanych przez brytyjską wytwórnię Hammer Studios.

Chcąc uciec od przeszłości, malarz Johan wraz z żoną, osiedlają się na odludnej wysepce u wybrzeży Bałtyku. Ma to być miejsce odpoczynku i równowagi, wokół cisza i przyroda, wymarzone miejsce spokojnej pracy dla artysty. Jednak i w tak bardzo odciętym od świata zakątku, koszmary odnajdują Johana, powracają do niego już nie tylko we śnie. Tym razem zły sen zaczyna się, gdy na piasku, niedaleko okna kuchennego ich domu, Johan wraz z żoną Almą odkrywają ślady stóp.

We wczesnych Stanach Zjednoczonych młody detektyw Ichabod Crane (Johnny Depp) zostaje wysłany z Nowego Jorku do nowojorskiej osady Sleepy Hollow, aby zbadać serię upiornych morderstw. Po jego przybyciu rada miasta informuje go, że trzy ofiary zostały zabite na otwartym terenie, a głowy zniknęły, zabrane przez bezgłowego ducha, który jest podobno odpowiedzialny. Ichabod nie jest o tym przekonany, ale dowiaduje się więcej o upiornym jeźdźcu. To duch Hesjańczyka wysłanego przez Brytyjczyków podczas wojny o niepodległość, który został złapany przez Czerwonych Płaszczy i odcięty własnym mieczem. Kiedy Ichabod widzi, jak duch zabija jednego z członków rady miejskiej, jego sceptycyzm wyparowuje i wkrótce odkrywa, że ​​duch jeźdźca ma bezbożny związek z Balthusem Van Tasselem (Sir Michael Gambon), bogatym rolnikiem, z którego córką zakochuje się Ichabod kocham.

Film określany jako "horror filozoficzny". Punktem wyjścia są wątki z opowiadań Edgara Allana Poe (m.in. "Przedwczesny pogrzeb"), bohaterem zaś jest grany przez Jana Třískę Markiz, który jednoznacznie kojarzy się z postacią markiza de Sade. Przeplatająca się z animowanymi wstawkami akcja rozgrywa się w dziewiętnastowiecznej Francji. W "Szalonych" zdarzają się jednak zamierzone anachronizmy. W zamyśle reżysera film ma stanowić przede wszystkim alegorię świata współczesnego, obnażać mechanizmy cywilizacyjnych manipulacji, poruszać temat wolności absolutnej...

Dean Corso, mieszkający w Nowym Jorku, jest rzadkim konsultantem i pośrednikiem w dziedzinie książek i, jak wielu w jego biznesie, bez skrupułów namawia niczego niepodejrzewających ludzi dla własnych korzyści finansowych. Jeden z jego stałych klientów, wydawca i naukowiec Boris Balkan, którego rzadka kolekcja książek skupia się wyłącznie na diabła, właśnie nabył to, co uważa za ukoronowanie swojej kolekcji od kolegi kolekcjonera, Andrew Telfera, dzień przed tym, jak Telfer się zabił. Jest to rzekomy oryginał z XVII wieku „Dziewięć bram Królestwa Cieni” autorstwa Aristide Torchii. Legenda głosi, że Torchia zaadaptował tekst od samego Lucyfera i że tekst, w połączeniu z rycinami Torchii zawartymi w księdze dziewięciu bram, zawiera klucz do wyczarowania samego Diabła. Kopia bałkańska jest jedną z trzech znanych istniejących, dwie pozostałe, również w prywatnych rękach, w Portugalii i Francji. Balkan wierzy, że tylko jeden z trzech jest autentyczny, powierzając Corso lukratywne zadanie podróży do Europy, aby ustalić, który z trzech jest autentyczny, a jeśli to nie jego, aby zdobyć tę kopię. To zadanie nie pasuje do uwodzicielskiej wdowy po Telfer, Lianie Telfer, która twierdzi, że książka faktycznie należała do niej, a zatem nie była przeznaczona do sprzedaży przez jej męża, i która użyje posiadanej broni, aby ją odzyskać. Poza Lianą Corso stwierdzi, że to zadanie jest niebezpieczne, ponieważ ludzie powiązani z którąkolwiek z trzech kopii kończą martwymi, a ich zgony są pozornie związane z treścią samych książek. Do tego dochodzi młoda kobieta, która wydaje się chcieć mu pomóc, i która zdaje się wiedzieć tyle samo, jeśli nie więcej o książkach i ich obecnych właścicielach niż on.

W opuszczonym Delray w stanie Michigan pogrążony w depresji muzyk Adam (Tom Hiddleston) mieszka w starym domu pośród opuszczonych budynków ze swoimi instrumentami muzycznymi i książkami. Adam był wampirem od wieków, ale jest zmęczony losem świata podjętym przez złe decyzje ludzkości. Ma umowę o zachowaniu poufności z Ianem (Anton Yelchin), który dostarcza mu rzadkie instrumenty i nie zadaje pytań. Adam udaje doktora Fausta i kupuje worki z krwią od doktora Watsona (Jeffrey Wright) w pobliskim szpitalu. Jego żona i kochanka Eve (Tilda Swinton) mieszka w Tangerze w Maroku i również jest wampirem. Jej najlepszym przyjacielem jest Christopher „Kit” Marlowe (Sir John Hurt), który dostarcza jej krew, którą kupuje od francuskiego lekarza. Kiedy Ewa dzwoni do Adama z Tangeru, czuje, że jest przygnębiony i postanawia polecieć na spotkanie z nim do Detroit. Spotyka Kita, by się z nim pożegnać, a Kit mówi Ewie, że miał sen z jej młodszą siostrą Avą (Mia Wasikowska). Ewa i Adam spotykają się i spędzają noce kochając się nawzajem. Niespodziewanie dzika i lekkomyślna Ava przybywa do domu Adama i wywraca ich życie do góry nogami.

We wczesnych latach osiemdziesiątych psychopata Fred Krueger - znany jako Springwood Slasher - zamordował kilkoro dzieci rękawicą wyposażoną w proste żyletki przyczepione do palców. Kiedy głupia decyzja sędziego uwalnia Kruegera, wściekły tłum rodziców, których dzieci terroryzował i mordował, pali Krugera żywcem w kotłowni, w której pracował. Lata po jego śmierci żywe dzieci rodziców odpowiedzialnych za śmierć Kruegera (m.in. Nancy Thompson, córka policjanta, który aresztował Kruegera) przeżywają przerażające koszmary z udziałem spalonego mężczyzny w rękawiczce z żyletkami na palcach. Duch Freda Kruegera nawiedza ich sny, a kiedy najlepsza przyjaciółka Nancy, Tina, umiera gwałtownie we śnie podczas konfrontacji snów z Kruegerem, Nancy zdaje sobie sprawę, że musi znaleźć sposób na powstrzymanie terroru złego psychopaty – albo nigdy więcej nie spać.

Psycholog Jenny Isaksson (Liv Ullmann) cierpi z powodu depresji i poczucia osamotnienia. Jej małżeństwo nie jest udane, a praca nie przynosi satysfakcji. Kiedy postanawia spędzić trochę czasu w domu rodzinnym, powracają bolesne wspomnienia. Bliska załamania nerwowego, Jenny poznaje doktora Tomasa Jacobi (Erland Josephson).

Po napadzie na bank w Abilene z kilkoma ofiarami, rabuś Seth Gecko i jego psychopata i brat gwałciciel Richard Gecko kontynuują swój szał przestępczości w sklepie spożywczym na środku pustyni, udając się z zakładnikiem do Meksyku. Postanawiają zatrzymać się na chwilę w niskobudżetowym motelu. Tymczasem były minister Jacob Fuller podróżuje na wakacje ze swoim synem Scottem i córką Kate w kamperze. Jacob stracił wiarę po śmierci swojej ukochanej żony w wypadku samochodowym i zrezygnował ze stanowiska pastora swojej społeczności i zatrzymuje się na noc w tym samym motelu, w którym mieszkają Seth i Richard. Kiedy Seth widzi pojazd rekreacyjny, porywa Jacoba i jego rodzinę, aby pomóc bratu i jemu przekroczyć granicę z Meksykiem, obiecując uwolnić ich następnego ranka. Kierują się do baru Titty Twister dla kierowców ciężarówek i motocyklistów, gdzie o świcie Seth spotka się ze swoim partnerem Carlosem. Kiedy przyglądają się tancerzowi Santanico Pandemonium, Seth i Richard walczą z trzema ochroniarzami. Ale wkrótce odkrywają, że bar to sabat wampirów i muszą walczyć do świtu, aby opuścić to miejsce żywi.

Po przeżyciu okropności mistycznego Necronomiconu w „Martwych zła” (1981) na wpół szalony Ash stara się odeprzeć wszechpotężny demoniczny wpływ przeklętego lasu. Ale zło nigdy nie śpi, a wkrótce śmiertelny błąd sprowadzi wszystkich do punktu wyjścia, w tym córkę zmarłego profesora, Annie, jej partnera Eda i parę niczego niepodejrzewających mieszkańców. Teraz, gdy bezbożne fragmenty zapraszają starożytne mroczne duchy do tego świata, torując drogę nadejście czystego zła, stawką jest zdrowie psychiczne. Co wypuścili na Ziemię? Kiedy ostateczną nagrodą są świeże ludzkie dusze, co może powstrzymać rzeczy, które były i będą ponownie?

Czternastoletniej Walerii w dniu jej urodzin zostają skradzione kolczyki o magicznych właściwościach. Jedyny trop wiedzie ją do młodego chłopca o imieniu Orlik, który przyznaje się do rabunku i wyznaje miłość dziewczynie. Wkrótce okazuje się, że kolczyki mają cudowną moc zapewniającą właścicielowi nieśmiertelność. Kiedy sekret wychodzi na jaw, pozyskaniem biżuterii zaczyna interesować się miejscowy biskup. Postanawia zdobyć cenne błyskotki za pomocą wszelkich dostępnych środków. Młoda dziewczyna staje się świadkiem serii niewytłumaczalnych i koszmarnych zdarzeń. Obawiając się o życie Walerii, Orlik oferuje jej swoją pomoc i zapewnia schronienie.

Wierne wykonanie H.P. Opowiadanie Lovecrafta, przedstawione w stylu niemego filmu z lat 20. XX wieku. Organizując sprawy swojego zmarłego wuja, mężczyzna przypadkowo natrafia na szereg wskazówek dotyczących starożytnego horroru czającego się pod wodą, czekając na czas, kiedy „Gwiazdy mają rację” i będzie mógł siać spustoszenie wśród ludzkości. W swoim śledztwie dowiaduje się o artyście będącym pod wpływem dziwnych snów, funkcjonariuszu policji odkrywającym starożytny kult czczący „Wielkiego Cthulhu”, a ostatecznie opowieść o marynarzach, którzy napotykają wstrząsający rozsądek horror, gdy odkrywają samego Cthulhu.

Ten filmowy poemat składa się z siedmiu pełnych napięcia historyjek, które mogły zdarzyć się gdziekolwiek i kiedykolwiek. Opowiadają o ludzkich miłościach, namiętnościach, nieszczęściach i obsesjach, które od stuleci pozostają wciąż takie same. Ten filmowy ?bukiet? rozkwita w rytmie pór roku, który współtworzą kolory, dekoracje i kostiumy: otwiera go zieleń wiosny, zamyka spowita błękitem zima. To film, którego nie opuszcza aura niezwykłości i magii, gdzie aktorzy zamieniają się w postacie z horroru, a swojskie lasy w puszcze pełne tajemnic i niebezpieczeństw. Książka K.J. Erbena, według której powstał ten film, zaliczana jest do klasyki czeskiej literatury oraz kanonu lektur obowiązkowych we wszystkich szkołach.

Chaos zstępuje na świat, gdy mózgi niedawno zmarłych zostają w niewytłumaczalny sposób ożywione, powodując, że umarli powstają i żywią się ludzkim mięsem. Spekulacje opierają się na pokrytym promieniowaniem satelicie NASA powracającym z Wenus, ale pozostają tylko spekulacjami. Każdy, kto umrze podczas kryzysu przyczyn niezwiązanych z urazem mózgu, powróci jako mięsożerny zombie, w tym każdy, kto został ugryziony przez zombie. Jedynym sposobem na zniszczenie zombie jest zniszczenie mózgu. W miarę rozwoju katastrofy młoda kobieta odwiedzająca grób ojca znajduje schronienie w pobliskim gospodarstwie, gdzie spotyka ją mężczyzna, który ją chroni i zabarykaduje w środku. Oboje później odkrywają ludzi ukrywających się w piwnicy i za każdym razem próbują poradzić sobie z sytuacją. Ich jedyna nadzieja polega na dostarczeniu benzyny z pobliskiej pompy do pustej ciężarówki, ale to wymaga stawienia czoła hordom wygłodniałych chodzących trupów na zewnątrz. Kiedy w końcu wcielają swoje plany w życie, panika i osobiste napięcia tylko potęgują przerażenie, gdy próbują przetrwać.