1960, małe miasteczko Francja. Vianne Rocher (Juliette Binoche) i jej młoda córka Anouk (Victoire Thivisol) przeprowadzają się do miasta i otwierają sklep z czekoladą w chwili, gdy zaczyna się Wielki Post. Drobny burmistrz miasta, hrabia de Reynaud (Alfred Molina) nie może tego zaakceptować i robi wszystko, aby ją zamknąć, ale jej ciepła osobowość i niesamowite czekoladki zdołają zdobyć wielu mieszkańców. Sprawy robią się jeszcze bardziej, gdy grupa rzecznych drifterów, prowadzona przez Rouxa (Johnny Depp), zatrzymuje się w mieście (ku jeszcze większemu rozpaczy burmistrza), a Vianne zabiera się za nim. W międzyczasie pomaga Josephine Muscat (Lena Olin) wydostać się z jej agresywnego małżeństwa, a jej równie wolnomyślicielka Amande Voizin (Dame Judi Dench) spotyka się ze swoim wnukiem, Lucem Clairmontem Aurelien Parent Koenig, którego matka Caroline (Carrie) -Anne Moss), nie pochwala sposobów Amande.

Tessa ma siedemnaście lat i pasjonuje się życiem. Po zdiagnozowaniu śmiertelnej choroby postanawia wykorzystać każdą chwilę, tworząc katalog tego, czego doświadczy normalna nastolatka, w tym utraty dziewictwa i zażywania narkotyków. Z pomocą swojej najlepszej przyjaciółki, Zoey, wprawia listę w ruch. I podczas gdy jej rodzice i brat na swój sposób radzą sobie ze strachem przed utratą jej, Tessa odkrywa zupełnie nowy świat, zdeterminowana, by każdego dnia żyć tak intensywnie, jak to tylko możliwe. Zakochanie się w swoim nowym sąsiedzie, Adamie, nie było na liście, ale jest to najbardziej ekscytujące doświadczenie ze wszystkich.

Leonard Vole jest bezrobotnym wynalazcą, a jego najnowszym wynalazkiem jest nowomodny trzepaczka do jajek. Jest żonaty, ale przez przypadkowe spotkanie zaprzyjaźnił się z bogatą wdową, Emily French. Kiedy Vole zostaje oskarżony o jej morderstwo, jego prawnik kieruje sprawę do genialnego adwokata, Sir Wilfrida Robartsa, aby stanął na czele obrony. Robarts uważa, że ​​jego klient jest niewinny, ale jego alibi opiera się na zeznaniach żony Vole'a, Christine. Ponieważ ława przysięgłych spodziewałaby się, że żona będzie bronić męża, postanawia nie wzywać jej na świadka. Jest jednak zaskoczony, gdy zostaje wezwana na świadka oskarżenia. Traf chciał, że wszedł w posiadanie listów, które poważnie dyskredytują jej zeznania. Istnieje jednak o wiele bardziej przebiegły spisek, którego nawet wielcy Robartowie nie mogą pojąć.

Prawdziwa historia Franka Morrisa (Clint Eastwood), przebiegłego złodzieja banku, który został wysłany na wyspę Alcatraz, najstraszniejsze więzienie na świecie. Chociaż nikt nigdy nie uciekł z Alcatraz, Frank zaplanował tę misternie szczegółową i, o ile ktokolwiek wie, ostatecznie udaną ucieczkę. W ciągu dwudziestu dziewięciu lat to pozornie nieprzeniknione więzienie federalne, w którym przebywali Al Capone i „Birdman” Robert Stroud, zostało złamane tylko raz przez trzech więźniów, o których nigdy więcej nie słyszano.

Filmowa adaptacja listu twardziela ulicy Jima Carrolla o jego kalejdoskopie swobodnego spadania w wstrząsający świat narkomanii. Jako członek pozornie niepokonanej szkolnej drużyny koszykówki, życie Jima koncentruje się wokół boiska do koszykówki, a boisko staje się metaforą świata w jego umyśle. Najlepszy przyjaciel, który umiera na białaczkę, trener („Swifty”), który zachowuje niedopuszczalną swobodę w kontaktach z chłopcami ze swojej drużyny, nastoletni niepokój seksualny i niezdrowy apetyt na heroinę – wszystko to zaczyna wdzierać się w marzenie młodego Jima zostać gwiazdą koszykówki. Wkrótce ciemne ulice Nowego Jorku stają się schronieniem przed narastającą troską matki o syna. Nie może wrócić do domu, a jedyną ucieczką od rzeczywistości ulicy jest heroina, za którą sam kradnie, rabuje i prostytutki. Tylko z pomocą Reggie, starszego przyjaciela z sąsiedztwa, z którym Jim od czasu do czasu „poderwał grę”, jest w stanie rozpocząć długą podróż powrotną do zdrowia psychicznego.

Kręcąc się wokół czterech historii z uniwersum Sin City Franka Millera, trzech skażonych antybohaterów z Basin City, kolebki przestępczości i korupcji, krzyżuje się w poszukiwaniu odkupienia. U progu przejścia na emeryturę detektyw John Hartigan, ostatni uczciwy gliniarz w podłym mieście, w swojej krucjacie, by uratować niewinną jedenastoletnią dziewczynę, Nancy Callahan, łamie wszystkie zasady zawarte w książce , Roark Junior. Tymczasem w innej części miasta, noszący głębokie blizny niekończących się walk, Marv, potężny były skazaniec i groteskowy brutal z zabójczymi pięściami, zostaje wrobiony w zbrodnię, której nie popełnił, żądny zemsty i morderstwo. Wreszcie, gdy krwawy akt sprawiedliwości na Starym Mieście, dzielnicy czerwonych latarni, zagraża i tak już delikatnemu rozejmowi między lokalną społecznością prostytutek a policją, milczący prywatny detektyw, Dwight McCarthy, zostaje protektorem, pomagając w ich sprawie. Czy może istnieć sprawiedliwość bez grzechu?

Jest rok 1985. Marty McFly, łagodnie wychowany licealista, wpadł do laboratorium doktora Emmetta L. Browna, żeby pobawić się ze wzmacniaczem. Następnie otrzymuje wiadomość od Doktorka, że ​​potrzebuje od niego pomocy przy najnowszym wynalazku Doktora, wehikule czasu wykonanym z samochodu sportowego DeLorean, który może podróżować w czasie natychmiast, gdy osiągnie prędkość 88 mil na godzinę. Następnie Doc został zastrzelony przez libijskich nacjonalistów, Marty próbuje uciec przed Libijczykami, używając wehikułu czasu. Potem Marty przypadkowo przenosi się do 1955. Tam, gdzie spotyka oboje rodziców, gdy byli nastolatkami, Marty nieumyślnie przerywa pierwsze wspólne spotkanie rodziców, po czym znajduje młodszą wersję Doktora i razem próbują znaleźć sposób na zdobycie rodziców Marty'ego - wrócić do siebie i sprowadzić Marty'ego z powrotem do 1985 roku.

Ścieżka przyszłości Franceski Johnson (Meryl Streep) wydaje się być przeznaczona, gdy niespodziewane rozwidlenie dróg powoduje, że zaczyna kwestionować wszystko, czego oczekuje od życia. Podczas gdy jej mąż i dzieci wyjeżdżają na Illinois State Fair latem 1965 roku, Robert Kincaid (Clint Eastwood) zamienia się w farmę Johnsonów i pyta Francescę o drogę do Roseman Bridge. Francesca dowiaduje się później, że przebywał w stanie Iowa na zlecenie magazynu National Geographic. Niechętnie widzi, że jest zupełnie obcy, a potem zgadza się pokazać mu mosty i stopniowo opowiada o swoim życiu z bycia panną młodą z Włoch, która nadaje tempo temu słodko-gorzkiemu i aż nazbyt krótkiemu romansowi jej życie. Poprzez ból rozłąki ze swoją sekretną miłością i głęboką izolację, którą czuje, gdy pochłaniają ją szczegóły jej życia, zapisuje swoje myśli o czterodniowym romansie, który pochłonął trzy dzienniki. Dzienniki są znalezione przez jej dzieci po tym, jak prawnik przejrzał testament Franceski i całą zawartość, która daje klucz do jej skrzyni nadziei w sypialni, w której znajdowały się niektóre jej i Roberta rzeczy. Przesłanie, które czerpią z pamiętników, dotyczy tego, co musisz zrobić, aby być szczęśliwym w życiu. Po dowiedzeniu się, że skremowane szczątki Roberta Kincaida zostały porozrzucane przy moście Rosemana i że ich matka poprosiła o kremację i prochy, by rozsypać jej prochy przy moście Rosemana, dzieci muszą zdecydować, czy uhonorować ostatnie życzenie matki, czy też pochować ją obok ojca jako rodzina planowała. Na podstawie powieści Roberta Jamesa Wallera jest to opowieść o wyjątkowej miłości, która zdarza się tylko raz w życiu, jeśli masz szczęście.

Skromny Esteban przysięga poślubić Rosę i ciężko pracuje w kopalniach złota, dopóki nie będzie miał dość pieniędzy, by kupić małą farmę na wsi. Posyła po Rosę, a tego samego dnia, w którym ona otrzymuje jego list, jej siostra Clara przepowiada śmierć w rodzinie. Kiedy Rosa niespodziewanie umiera, Clara obwinia się i składa przysięgę milczenia. Esteban jest zdruzgotany i samotnie mieszka na swojej farmie. Ciężko pracuje i ostatecznie staje się bogaty. Podczas pobytu w mieście na pogrzebie matki spotyka dorosłą Klarę i proponuje małżeństwo; w tym momencie Klara znów zaczyna mówić. Mieszkają na jego farmie i mają córkę Blancę. Wysyłają ją do szkoły z internatem, ale latem w domu zakochuje się w robotniku na farmie jej ojca, Pedro, który okazuje się być rewolucjonistą. Zachodzi z nim w ciążę, a jej ojciec nakłada nagrodę na jego głowę. Blanca i jej matka przeprowadzają się do miasta, aby uciec od wściekłego Estebana. Blanca ma córkę. Esteban zostaje senatorem. W końcu Esteban odwiedza Clarę i Blancę i pogodzą się. Co zaskakujące, partia rewolucyjna wygrywa wybory, a Pedro widzi Blancę i jego córkę. Niestety, konserwatyści dokonują zamachu stanu i zarówno Blanca, jak i Pedro są ścigani w związku z partią rewolucyjną.

Kathy Bates to Evelyn Couch, nieszczęśliwa gospodyni domowa przygnębiona życiem. Mary Stuart Masterson to Imogene Louise (Idgie) Threadreadgoode, miejscowa chłopczyca, która przeklina, pali, pije, uprawia hazard i nigdy nie chodzi do kościoła. Mary-Louise Parker jest nieskazitelną Ruth Jamison, córką kaznodziei i jedynaczką odpowiedzialną za działalność BYO i młodzieżą w kościele oraz samą Idgie. Jessica Tandy to Virginia (Ninny) Threadreadgoode, szwagierka Idgie. Idgie i Ruth mieszkały w latach dwudziestych i trzydziestych w Whistle Stop w stanie Alabama. Ninny też to zrobiła i opowiada o przygodach dwóch kobiet Evelyn Couch, która traktuje te historie jako inspirację dla własnego życia.

Blanche DuBois, nauczycielka języka angielskiego w liceum z arystokratycznym pochodzeniem z Auriol w stanie Mississippi, postanawia zamieszkać ze swoją siostrą i szwagrem, Stellą i Stanleyem Kowalskim, w Nowym Orleanie po przejęciu przez wierzycieli rodzinnej własności Belle Reve . Blanche postanowiła również zrobić sobie przerwę w nauczaniu, ponieważ twierdzi, że sytuacja nadszarpnęła jej nerwy. Nie wiedząc nic o życiu Stanleya ani Kowalskich, Blanche jest zszokowana, gdy odkrywa, że ​​mieszkają w ciasnym i zaniedbanym mieszkaniu na parterze – które upiększa, nakładając abażury na otwarte żarówki, aby zmiękczyć światło – i że Stanley jest nie dżentelmenem, do którego jest przyzwyczajona u mężczyzn. W związku z tym Blanche i Stanley od samego początku mają antagonistyczny związek. Blanche stwierdza, że ​​hipermęskość Stanleya, często przejawiająca się w fizycznych wybuchach, jest powszechna, ordynarna i wulgarna, co z kolei przyciąga do niego Stellę. Poza stwierdzeniem, że delikatna puszysta sukienka Blanche jest atrakcyjna, Stanley, pracownik fabryki, wierzy, że mogła naprawdę sprzedać Belle Reve i wstrzymuje Stella sprawiedliwy udział w dochodach z nich. To, co dodatkowo wpływa na relacje między tą trójką, to fakt, że Stella jest we wczesnej fazie ciąży z pierwszym dzieckiem swojej i Stanleya. Wkrótce po przybyciu do Kowalskich Blanche zaczyna spotykać się z Mitchem, jednym z przyjaciół i współpracowników Stanleya, który jest nieco bardziej miękki niż większość przyjaciół Stanleya. Mitch nie ukrywa, że ​​generalnie szuka małżeństwa z powodów osobistych, chce, aby Blanche została ostatecznie jego żoną. Mitch jest nieco nieświadomy, że Blanche w pewnym stopniu kontrolowała ich zaloty, aby postawić się w najlepszym możliwym świetle, zarówno w przenośni, jak i dosłownie. Ale w dążeniu Stanleya do poznania prawdy o życiu Belle Reve i Blanche w Auriol, wzajemne relacje między Stanleyem, Blanche, Stellą i Mitchem mogą zostać nieodwołalnie naruszone, a wszelkie rewelacje na temat tego życia mogą jeszcze bardziej zniszczyć to, co zostało z już uszkodzonego umysłu Blanche. państwo.

Louanne Johnson jest byłym żołnierzem piechoty morskiej, zatrudnionym jako nauczyciel w liceum w biednej części miasta. Niedawno rozstała się z mężem. Jej koleżanka, również nauczycielka w szkole, dostała dla niej tymczasową pracę. Po fatalnym przyjęciu ze strony uczniów, próbuje niekonwencjonalnymi metodami nauczania (używając karate, tekstów Boba Dylana itp.), aby zdobyć zaufanie uczniów.

Hipolit Pączek (Józef Orwid), właściciel czynszowej kamienicy w Warszawie,  spodziewa się wizyty bratanicy Lodzi (Helena Grossówna). Dziwnym zbiegiem okoliczności trafia ona do mieszkającego piętro wyżej Henryka Pączka (Eugeniusz Bodo), młodego i przystojnego spikera radiowego, myśląc, że jest to mieszkanie jej stryja. Henryk, nie wiedząc kogo gości, opowiada dziewczynie o swoim konflikcie z znienawidzonym wrogiem, mieszkającym poniżej Hipolitem Pączkiem. Gdy Lodzia orientuje się w pomyłce, nie wyjawiając kim jest, znika, a zakochany bezgranicznie w ślicznej nieznajomej Henryk rozpoczyna jej gorączkowe poszukiwania....

Terytorium Nowego Meksyku, rok 1880. Rio Cutler i jego starsza siostra Sara muszą opuścić swój dom po niefortunnym wydarzeniu. W desperackiej ucieczce do Santa Fe spotykają niesławnego banita Billy'ego i jego gang, których bezwzględnie ściga banda dowodzona przez szeryfa Pata Garreta.

Pomysł na film najwyraźniej podsunął Chaplinowi młody reporter, który opowiedział mu o systemie linii produkcyjnej w Detroit, który zamieniał pracowników w nerwowe wraki. W filmie Charlie zostaje dosłownie uwięziony w maszynie i, w jednym ze swoich najlepszych kawałków swojego komiksowego wynalazku, zostaje poturbowany i poturbowany przez automatyczną maszynę do karmienia wprowadzoną przez jego szefów, aby zaoszczędzić czas i pieniądze. Wyleczony po załamaniu zostaje aresztowany, kiedy podnosi czerwoną flagę, która spadła z ciężarówki, i biegnie ulicą, aby ją zwrócić, dokładnie w tym samym czasie, gdy za rogiem zbliża się lewicowa demonstracja. Na tyłach policyjnej furgonetki spotyka „The Gamine”, który również został aresztowany za kradzież chleba. Odtąd temat dotyczy dwóch nijakich próbujących się dogadać we współczesnych czasach. „Uśmiechnij się, choć serce ci pęka…”

Steve Martin prezentuje wybrane szkice z „Latającego cyrku Monty Pythona (1969)”. To dobrze znane szkice, chociaż szkic papugi nie jest dołączony. Steve Martin ma kilka zabawnych komentarzy na temat Pythonów.

Dwuczęściowa niemiecka komedia telewizyjna Monty Pythona.

Z pozoru film przynosi etnograficzny portret jugosłowiańskich Cyganów; wystąpili w nim nieprofesjonalni aktorzy - Romowie posługujący się swym naturalnym językiem; na ekranie wybrzmiewają charakterystyczne dźwięki cygańskiej muzyki. Realizm filmu jest jednak pozorny. Najlepszym dla niego określeniem jest realizm magiczny. Kusturica przeplata liryzm i piękno z odrażającą ohydą. Bohaterowie uwikłani są w zdarzenia z pogranicza świata zdarzeń zwyczajnych i nadprzyrodzonych. Tragikomiczny klimat filmu, charakterystyczny dla całej twórczości Kusturicy, sugeruje już oryginalny tytuł filmu: "Powieszony dom", który rzeczywiście zawisa w powietrzu w jednej z najbardziej spektakularnych scen filmu. Bohaterem opowieści jest Perhana, młody Cygan obdarzony zdolnościami telekinetycznymi, który w poszukiwaniu zarobku wyjeżdża do Włoch. Pieniądze potrzebne mu są na opłacenie operacji chorej siostry i ożenek z piękną Azrą. Na miejscu okazuje się, że jego praca polega głównie na kradzieżach, żebraniu i stręczycielstwie. Wciągnąwszy się w interes z czasem zastępuje swego szefa i sam zaczyna prowadzić całe "przedsiębiorstwo". Musi także uporać się z zawirowaniami losu, który nie szczędzi mu dramatycznych niespodzianek.

Nizina Węgierska. Odcięta od świata postkomunistyczna wioska. Jej mieszkańcy prowadzą życie monotonne, pozbawione złudzeń, pełne samotności, która bez końca przypomina im o życiowej pustce. By oddalić świadomość wspólnego i indywidualnego nieszczęścia, oddają się marzeniom. Jedni pragną uciec z pozbawionego perspektyw miejsca, inni układają misterne plany, które miałyby, często kosztem otoczenia, odmienić ich życie. Wszyscy oczekują Zbawiciela. Ma odkupić grzechy. Sprawić, by życie stało się łatwiejsze, lepsze... Pewnego dnia marzenie spełnia się. Zbawiciel nadchodzi...

Mockumentarz o okresie sławy i niesławy Leonarda Zeliga w latach 20. i 30. XX wieku. Po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę świata, gdy zauważono, że często pojawiał się w kilku kronikach filmowych w tle, ale czasami z bardziej znanymi tematami kronik filmowych. Ale to, co uważano za bardziej niezwykłe niż różnorodne tematy i płodny charakter jego materiału filmowego, to fakt, że zmienił swój wygląd, czasami nawet pozornie jego pochodzenie etniczne oraz zdolności i umiejętności, aby dopasować się do ludzi wokół niego. W końcu pod opieką słynnej psychiatry, dr Eudory Fletcher, nadano mu przydomek Człowieka Kameleona ze względu na jego zdolność do tak łatwej zmiany swojego bytu. Diagnozą dr Fletchera była potrzeba Zeliga ostatecznego konformizmu w dążeniu do bycia lubianym przez wszystkich, choroba, którą próbowała wyleczyć. Mockumentary zagłębiają się nie tylko w kwestie psychiatryczne dla Zeliga, ale także w kwestie prawne, z którymi miał do czynienia, gdy chciał i był w stanie tak łatwo dostosować się. Skupia się również na relacji Zeliga i dr Fletchera, która stała się czymś więcej niż tylko pacjentem i lekarzem.

Mały Tramp wyrusza na poszukiwania złota w Klondike. Warunki są surowe, niewiele jest komfortu czy jedzenia, a tym bardziej wydaje się, że jest to złoto. Kolacja dziękczynna dla niego i Big Jima Mckaya składa się z gotowanego buta. W mieście spotyka piękną Georgię w sali tanecznej Monte Carlo. Konkuruje z damą, która również ma oko na Gruzję. Tymczasem Czarny Larsen – poszukiwany przez policję – próbuje ukraść roszczenia Big Jima McKaya. Duży Jim próbuje go powstrzymać, ale traci przytomność, traci pamięć. Po powrocie do miasta mały włóczęga próbuje zaimponować Georgii. Kiedy przybywa Duży Jim, odzyskuje pamięć i wraz z Małym Trampem wyruszają, by zbić fortunę. Żeglując do domu jako bogaci ludzie, Mały Włóczęga ma jeszcze jedną szansę na zjednoczenie z Gruzją.

Podczas II wojny światowej dwóch francuskich cywilów i zestrzelona brytyjska załoga bombowców wyruszyły z Paryża, aby przekroczyć linię demarkacyjną między okupowaną przez nazistów północną Francją a południem. Stamtąd będą mogli uciec do Anglii. Po pierwsze, muszą unikać wojsk niemieckich i konsekwencji własnych błędów.

Film składa się z dwóch nowelek. Pierwsza, sensacyjno - kryminalna, opowiada o fiasku długo przygotowywanego i opracowanego do najmniejszego szczegółu napadu na furgonetkę przewożącą pieniądze z banku. Druga z opowiedzianych historii to perypetie niespodziewanie wyrzuconego z pracy laboranta, który ukrywa swoją porażkę przed żoną. I aby zaspokoić jej konsumpcyjne żądania decyduje się na pewną mistyfikację.

Wszystko jest upieczone. Śnieg zamienił się w papkę, a oparzenie zaczyna się łuszczyć. Na szczęście dla szukających osłony przed blaskiem po drodze czeka nas reset. W ślad za nagradzanym filmem „Słoneczko” na poziomie 1 pojawia się nieco inna prognoza. Bez większych zakłóceń lub frontów niskiego ciśnienia, po prostu zdrowa mieszanka narciarstwa, muzyki i osobowości z niskim indeksem ultrafioletowym. Częściowe zachmurzenie.

Pewnego dnia roku 1941, do swojego sztetla (żydowskie miasteczko w Europie Wschodniej) przybiega Szlomo, miejscowy szaleniec, przynosząc złe wieści: Niemcy mordują i wywożą w nieznane wszystkich Żydów mieszkających w sąsiednich wioskach. Wkrótce ich sztetl prawdopodobnie podzieli los sąsiednich osad. Jeszcze tej samej nocy Rabin zwołuje Radę, aby znaleźć sposób na ocalenie mieszkańców miasteczka. Po długich naradach i sporach, na dobry pomysł wpada Szlomo, ten sam, który przyniósł złe wieści: aby uciec przed Niemcami zorganizują własny pociąg deportacyjny! Będą zarazem deportowanymi, maszynistami, oficerami i żołnierzami niemieckimi. W ten sposób, przedzierając się przez linie niemieckie, dotrą przez Rosję, do Ziemi Obiecanej, do Jerozolimy. W pełnym pośpiechu cała wioska przygotowuje się do wielkiej wyprawy: uczą się mówić po niemiecku bez akcentu jidisz, szyją nazistowskie mundury, za pośrednictwem kuzyna komunisty załatwiają fałszywe dokumenty, gromadzą żywność i wagon po wagonie składają pociąg. Pewnej nocy, niczym Arka Noego, pociąg odjeżdża, pozostawiając za sobą opuszczoną wioskę. Nie wszystko jednak przewidziano podczas narady. Oprócz zwykłego strachu przed prawdziwymi Niemcami, powstają konflikty wewnątrz pociągu, zarówno komiczne jak i gwałtowne. Fałszywi faszyści zaczynają grać swą rolę na poważnie korzystając z autorytetu jaki daje im ich nowa szata. Deportowani, wściekli, stają się komunistami i buntują się przeciwko faszystom. W tym samym czasie młodzi odkrywają miłość, czasem niemożliwą do spełnienia. Zaś dzieci rozrabiają jak zawsze.

Billy Brown (Vincent Gallo) po odsiedzeniu wyroku wychodzi z więzienia. W drodze powrotnej do rodzinnego Buffalo uprowadza młodą dziewczynę - Laylę (Christina Ricci), która będąc nim zauroczona, postanawia udawać przed rodzicami chłopaka jego żonę. Dziewczyna szybko zyskuje sympatię niby-teściów, sprzedając im historyjkę o tym jak poznała Billy'ego w CIA, gdzie wspólnie pracowali. Wkrótce wychodzi na jaw, iż prawdziwym powodem powrotu Billy'ego w rodzinne strony jest chęć zemsty na rywalu z lat młodości, którego obwinia za swoje życiowe niepowodzenia.

Obsypany nagrodami debiut młodego bośniackiego reżysera Danisa Tanovicia. Bośnia, lato 1993 roku. Na otwartym polu są rozmieszczone naprzeciw siebie wojska Serbów i Bośniaków. Między nimi znajduje się obszar zwany "ziemią niczyją", a na nim okop. Przez przypadek trafiają do niego Bośniak i Serb. By ratować trzeciego żołnierza, muszą się sprzymierzyć. Ale nie jest to łatwe. Wiele ich dzieli. O żołnierzach uwięzionych w okopie dowiadują się dziennikarze. Brytyjska reporterka Jane Livingstone przekazuje relacje na żywo.

Ambasador południowoamerykańskiego państwa Miranda przybywa ze swoimi francuskimi przyjaciółmi na obiad do państwa Senechal. Łączy ich wspólny interes - przemyt narkotyków w przesyłkach dyplomatycznych. Okazuje się jednak, że obiad nie może się odbyć, gdyż goście przybyli o dzień za wcześnie i pan domu jest nieobecny. Całe towarzystwo udaje się z panią Senechal do restauracji.

Podczas II wojny światowej niemiecki pułkownik Dankhopf (David Hurst) zostaje schwytany przez Amerykanów, ale zanim można go przesłuchać, do obozu trafia ostrzał artyleryjski. Jednak porucznik Kelly (Clint Eastwood) udaje się dotrzeć do pułkownika, upić go i dowiedzieć się, że ma tajną misję wysłania szesnastu milionów dolarów złota do bazy we Francji. Kelly jest zdeterminowany, aby zdobyć złoto i planuje dla siebie i kilku innych żołnierzy wślizgnąć się na terytorium wroga i ukraść złoto.

Mathieu, bogaty, sześćdziesięcioletni Francuz, opuszcza Sewillę ogarnięty paniką z powodu zamachów terrorystycznych i wsiada do pociągu, by wrócić do Paryża. Z peronu macha do niego ładna, choć nieco posiniaczona dziewczyna. Mathieu otwiera okno i wylewa jej na głowę wiadro wody dostarczone mu na życzenie przez konduktora. Zdumionym współpasażerom oznajmia po chwili: "Lepiej oblać wodą niż zabić", po czym wyjaśnia dokładniej szczegóły swojego postępowania...