Zarówno na torze, jak i poza nim, Hunt (Hemsworth) i Lauda (Bruhl) nie mogli się bardziej różnić. Jednak mimo że publiczna osobowość Anglika Hunta kolidowała z reputacją Laudy jako ściśle kontrolowanego perfekcjonizmu, obaj mężczyźni pozostawali ze sobą związani jednym niezaprzeczalnym faktem – obaj byli jednymi z najlepszych kierowców, którzy kiedykolwiek zdobili tor wyścigowy. Ale kiedy straszliwa kraksa podczas Grand Prix 1976 na torze Nürburgring prawie odbiera Laudzie życie, między dwoma zawodnikami pojawia się niechętny szacunek, gdy Hunt uświadamia sobie, jak bardzo jego największy przeciwnik jest oddany sportowi, który obaj kochają.

Fascynująca opowieść o człowieku, który uratował królestwo i  w przełomowym momencie historii mężnie poprowadził Anglików w walce przeciwko najeźdźcy. Po szokującej abdykacji Edwarda VIII książę Albert musi, mimo wielkich oporów, zasiąść na tronie Anglii jako Jerzy VI. Ogromną przeszkodą w wypełnianiu monarszych obowiązków jest dla niego... problem z wysławianiem się. Jedyną osobą, która może pomóc Jerzemu w odnalezieniu własnego głosu i stawieniu czoła groźbie inwazji hitlerowskiej, okazuje się australijski specjalista o wielce nieortodoksyjnych metodach pracy nad wymową. Wkrótce rodzi się przyjaźń, która odmieni życie dwóch niezwykłych ludzi i zadecyduje o losach największej z wojen.

Frank Lucas (Denzel Washington) przez całe swoje życie był właściwie nikim. To, do czego ostatecznie doszedł, osiągnął dzięki swojej niezłomności i sprytowi. Przez piętnaście lat był szoferem gangstera imieniem Bumpy Johnson. To właśnie od niego przejął pewne nawyki, sposób działania i część własnej filozofii życiowej. Imponowało mu to, iż w głębi duszy jego szef był tak naprawdę dobrym człowiekiem, który z okazji Święta Dziękczynienia potrafił rozdawać ubogim indyki, aby wszyscy w ten dzień byli syci i szczęśliwi. Wszystko zmienia się w dniu, w którym Bumpy umiera. Dla Franka kończy się czas nauki od człowieka, którego traktował jak swojego mistrza i szanował na równi z własnym ojcem. Nietrudno się domyślić, że cały narkotykowy pół-światek nowojorskiego Harlemu ucieszyła śmierć osoby, której większość podrzędnych gangsterów była winna pieniądze. Nikt nie zwracał uwagi na Franka, który był nieodłącznym towarzyszem zmarłego i jego jedynym uczniem. W pewnym momencie w duszy Lucasa zaczyna kształtować się niezłomne postanowienie kontynuowania działalności Bumpy'ego, jednak już pod własnym "szyldem". Tymczasem rewir jego mistrza usiłuje zająć niezwykle pewny siebie handlarz narkotykami, który nie traktuje Franka zbyt poważnie, a już z całą pewnością nie uważa go za realne zagrożenie. Frank nie ma zbyt wiele czasu, aby ubiec konkurenta...

Dallas 1985. Elektryk, a czasem jeździec rodeo byków Ron Woodroof żyje ciężko, co obejmuje nałogowe palenie, picie, zażywanie narkotyków (głównie kokainy) i przypadkowy seks. Jest rasistą i homofobem. Podczas pobytu w szpitalu z powodu urazu związanego z pracą lekarze odkrywają i informują go, że jest on nosicielem wirusa HIV i że najprawdopodobniej umrze w ciągu trzydziestu dni. Ron początkowo w gniewie zaprzeczał, że miałby chorobę, którą mają tylko „pedały”, ale po krótkiej refleksji dochodzi do wniosku, że diagnoza jest prawdopodobnie prawdziwa. Zaczyna czytać wszelkie dostępne badania na temat choroby, którą w tej chwili wydaje się najskuteczniej leczyć lekiem AZT. AZT jest jednak dopiero na etapie badań klinicznych w Stanach Zjednoczonych. Nie dowierzając, że jako umierający nie może zapłacić za żaden lek, który może uratować lub przynajmniej przedłużyć jego życie, wyrusza na poszukiwania wszelkimi możliwymi sposobami. W końcu prowadzi go do Meksyku i „Dr.” Vass, amerykański lekarz, którego licencja została cofnięta w USA z powodu jego pracy związanej z AIDS wbrew amerykańskim przepisom. Dr Vass prowadzi Rona do koktajlu innych leków, niektórych witamin, które jego zdaniem są bardziej skuteczne w leczeniu objawów, ponieważ wirus, jak Ron się dowiaduje, zawsze będzie obecny w organizmie tych, którzy byli na niego narażeni. Ron zaczyna przemycać te leki, które nie zostały zatwierdzone przez FDA, do USA, nie tylko na własny użytek, ale także na sprzedaż innym osobom z HIV. W tym przedsięwzięciu wchodzi w mało prawdopodobne partnerstwo z transpłciową kobietą HIV+ o imieniu Rayon, którą poznał w szpitalu i która ma większy kontakt z pacjentami z AIDS poprzez społeczność gejowską. Gdy próbują pracować zarówno na powierzchni, aby dostarczyć leki tym, którzy ich potrzebują, jak i pod ziemią, aby uniknąć wykrycia zwłaszcza przez FDA, Ron wpada na pomysł, aby obejść fakt sprzedaży leków – które nie są jeszcze uważane za narkotyki, ponieważ nie są zatwierdzone przez FDA - bezpośrednio dla populacji HIV+, co nie powinno być sprzeczne z prawem. Richard Barkley i dr Sevard, lider FDA w aktach sprawy i jeden z lekarzy Rona, ten drugi, który postrzega badania kliniczne jako jedyny sposób na określenie skuteczności leków, pomimo faktu, że Ron i inni prawdopodobnie już by umarli bez te narkotyki, staraj się na każdym kroku zatrzymać Rona i Rayona. W środku znajduje się dr Eve Saks, kolejna z lekarek Rona, która rozumie, dlaczego obowiązują zasady, ale potrafi sympatyzować z Ronem, Rayonem i innymi – wszystkimi jej pacjentami, bezpośrednio lub pośrednio – w ich sytuacji.

Na początku lat 90. Jordan Belfort połączył siły ze swoim partnerem Donnym Azoffem i założył firmę brokerską Stratton Oakmont. Ich firma szybko rozrasta się z 20 pracowników do ponad 250, a ich status w społeczności handlowej i na Wall Street rośnie wykładniczo. Tak bardzo, że firmy składają za ich pośrednictwem swoje pierwsze oferty publiczne. Wraz ze wzrostem ich statusu rośnie ilość nadużywanych substancji, podobnie jak ich kłamstwa. Przyciągają uwagę jak nikt inny, organizując wystawne przyjęcia dla swoich pracowników, gdy trafiają w dziesiątkę przy wysokich transakcjach. To ostatecznie prowadzi do tego, że Belfort na okładce magazynu Forbes nazywa się „Wilk z Wall St.”. Dzięki FBI w planach handlowych Belforta wymyśla nowe sposoby zatarcia śladów i obserwowania, jak jego fortuna rośnie. Belfort w końcu wymyśla plan przechowania gotówki w europejskim banku. Ale kiedy FBI patrzy na niego jak jastrząb, jak długo Belfort i Azoff będą w stanie utrzymać swoje wyszukane bogactwo i luksusowy styl życia?

Młody Belfastianin Gerry Conlon (Daniel Day-Lewis) przyznaje, że w czasie incydentu przebywał w Londynie. Przyznaje też, że nie jest wzorowym obywatelem, bo podczas pobytu w Londynie popełnił drobny napad. Wyznaje jednak swoją niewinność, jeśli chodzi o zamach bombowy na Guildford Pub w Londynie w 1974 roku, w którym zginęło kilka osób. Uważa się, że on i jego trzej współoskarżeni, samozwańczy, apolityczny człowiek, zwani Czwórką z Guildford, są tymczasowymi członkami I.R.A. Ich deklarowana niewinność jest pomimo tego, że każdy z nich podpisał oświadczenie o winie, które, jak twierdzą, zostało podpisane pod przymusem. Ich przypadek obejmuje posiadanie udowodnionego alibi na czas bombardowania. I w końcu Joe McAndrew (Don Baker), znany I.R.A. członek, przyznaje się do bombardowania. Nazywanych Siódemką Maguire, siedmiu innych, głównie członków dalszej rodziny Gerry'ego, w tym jego ojca Giuseppe (Pete Postlethwaite), jest oskarżonych o współudział w zamachu. Kontynuując prace zainicjowane przez Giuseppe, Gerry pracuje nad kampanią mającą na celu udowodnienie ich zbiorowej niewinności, z pomocą współczującego prawnika Garetha Peirce'a (Dame Emma Thompson). Gdy Gareth pracuje nad tą kampanią, staje przed przeszkodą za przeszkodą stawianą przez Roberta Dixona (Corin Redgrave), który prowadził wstępne śledztwo i przesłuchanie czterech oskarżonych w imieniu policji.

Siedemnastoletni Michael Oher, niezwykle duży, fizycznie imponujący czarnoskóry młodzieniec, dorastał w projektach w Memphis. Nie mieszka już ze swoją narkomanką matką, ale znajduje się w opiece zastępczej, kiedy nie ucieka spać gdziekolwiek indziej może znaleźć. Ze względu na okoliczności, w tym przekonanie trenera Burta Cottona, że ​​będzie atutem szkolnego programu piłkarskiego wyłącznie ze względu na swój wzrost i widząc, jak się porusza, Michael zostaje przyjęty do Wingate Christian School – ekskluzywnej prywatnej szkoły – pomimo fatalnego 0,6 GPA. Po tym, jak Michael zaczął uczęszczać na zajęcia w Wingate, większość jego nauczycieli uważa, że ​​nie da się go nauczyć, z wyjątkiem nauczycielki nauk ścisłych, pani Boswell, która zaczyna rozumieć, że uczy się w inny sposób. Wierząc, że jest rzeczywiście bezdomnym, rasy białej i zagorzałym republikaninem Leigh Anne Tuohy – matka uczniów Wingate, nastoletniego Collinsa Tuohy i nastolatka S.J. Tuohy i żona Seana Tuohy'ego, właściciela franczyzy kilku Taco Bell's - zapraszają Michaela na noc do ekskluzywnego domu Tuohy'ego. Ale ta jedna noc powoli wydłuża się zarówno pod względem czasu, jak i emocji, gdy Tuohy zaczynają traktować Michaela jak członka rodziny i vice versa. Częścią tej emocjonalnej inwestycji dla Leigh Anne jest pełne zrozumienie Michaela jako osoby, aby mógł wykorzystać swój potencjał jako istoty ludzkiej, co obejmuje dawanie mu możliwości takich jak to, co trener Cotton początkowo postrzegał w Michaelu jako potencjalny lewy sprzęt. Potencjalne problemy obejmują słabą pozycję Michaela w nauce, która może uniemożliwić mu udział w zajęciach pozalekcyjnych w szkole, jego trudności w nauce, które mogą rozciągać się na inne aspekty jego życia poza edukacją, czy rzeczywiście może grać w piłkę nożną oraz władze kwestionujące Leigh Anne i inne motywacje Tuohy'ego, którzy zaprosili Michaela do swojego domu i rodziny.

Kapitan Richard Phillips (Hanks) i jego załoga przewożą ładunki wokół Rogu Afryki, gdy czterech somalijskich piratów siłą przejmuje ich statek, MV Maersk Alabama. Podczas gdy zespół Phillipsa wykonuje jego rozkazy, aby się ukryć, dopóki nie usłyszą, jak daje bezpieczne słowo, kapitan i kilku ważnych członków załogi pozostaje na mostku, gdy ciężko uzbrojeni piraci wspinają się, aby przejąć kontrolę nad statkiem. Ale intruzi wkrótce odkrywają coś, co wprawia ich w wściekłą furię: Po skutecznym wyłączeniu statku Phillips wyjaśnia, że ​​Maersk uległ awarii, gdy załoga nacisnęła go zbyt mocno, próbując uniknąć atakujących. Aby uspokoić swojego przywódcę, bezwzględną Muse (Barkhad Abdi), Phillips oferuje im 30 000 dolarów, które są zamknięte w sejfie statku. Ale to nie wystarczy i Muse żąda, aby Phillips pomógł mu przeszukać każdy zakątek statku, aby wykorzenić przerażoną załogę. Kiedy ten plan się nie powiedzie, piraci zgadzają się zabrać gotówkę z sejfu i uciec łodzią ratunkową Maerska. Jednak w ostatniej chwili porywają Phillipsa w nadziei, że uzupełnią swoje ujęcie sporym okupem – decyzja, która prowadzi do napiętego impasu z marynarką wojenną USA, która prędzej zobaczy zatopioną łódź ratunkową z Phillipsem, niż pozwoli jej na to. dotrzeć do Somalii...

Film biograficzny przedstawiający historię Ip Mana, legendarnego chińskiego mistrza kung fu. Był on nauczycielem między innymi Bruce'a Lee. Obecnie jego szkoły Wing Chun trenują uczniów na całym świecie. Akcja filmu osadzona jest w latach 40-tych XX wieku w czasie okupacji Chin przez Japonię.

Życie mieszkającego w Bronksie Jake'a LaMotty podczas jego zawodowej kariery bokserskiej w wadze średniej od 1941 do połowy lat 50. i jego bezpośrednie życie po boksie jest udramatyzowane. Zarządzany przez większość swojej kariery bokserskiej przez swojego brata Joey'a LaMottę, Jake ma na celu nie tylko zdobycie tytułu walki prawie za wszelką cenę - to jedyna rzecz, której nie chce zrobić, aby pokazać, że jest najlepszy i na swój sposób lub mentalność „wysokiej drogi” ma zostać znokautowana, nawet jeśli ma to na celu długoterminową korzyść – ale także, aby uzyskać jak największą sławę, co oznacza nieprawdopodobną fantazję o zostaniu w wadze ciężkiej. Chociaż nie jest przez nich zarządzany, znaczna część jego kariery jest uzależniona od powiązań mafijnych jego i Joey'a. Pomimo swoich umiejętności bokserskich, Jake, aby osiągnąć swoje osobiste cele, musi przezwyciężyć nieporozumienia z tym, czego chce mafia, i własne brutalne zachowanie, które przenosi się na jego życie osobiste. To życie osobiste jest w dużej mierze pokazane w czasie jego drugiego małżeństwa, z Vickie LaMotta, dziewczyną, którą zauważył w sąsiedztwie. Ich związek jest przerywany zazdrością i paranoją ze strony Jake'a, który zaczyna wierzyć, że Vickie sypia z każdym mężczyzną, na którego zwraca uwagę, te uczucia Jake'a, które prowadzą do emocjonalnego i fizycznego znęcania się.

Film opisuje życie muzyka Raya Charlesa, począwszy od biednych czasów dzieciństwa spędzonych w Albany, aż do wielkiego sukcesu, okupionego walką z rasizmem, uzależnieniem od narkotyków i problemami miłosnymi. Charles stracił wzrok w wyniku cukrzycy, na jaką zachorował w wieku 6 lat. Znajomości nut nauczył się czytając podręczniki napisane językiem Braille'a.

Opowieść o monumentalnym życiu i tragicznej śmierci legendarnego brazylijskiego mistrza wyścigów samochodowych, Ayrtona Senny. Obejmujący dekadę od jego przybycia do Formuły 1 w połowie lat 80., film śledzi zmagania Senny zarówno na torze z jego wrogiem, francuskim mistrzem świata Alainem Prostem, jak i poza nim, z polityką, która nęka ten sport. Wzniosły, duchowy, ale czasami bezwzględny - Senna podbija i przekracza Formułę 1, aby stać się globalną supergwiazdą. Prywatnie jest skromny, prawie nieśmiały i zaciekle patriotyczny, przekazuje miliony swojej ojczystej Brazylii i rozważa życie poza wyścigami samochodowymi. Jednak zostaje powalony w kwiecie wieku w najczarniejszy weekend w historii tego sportu, oglądany na żywo w telewizji przez 300 milionów ludzi. Po latach jest czczony w Formule 1 jako największy kierowca wyścigowy wszechczasów, a w Brazylii jako święty.

W wiktoriańskim Londynie dr Frederick Treves z London Hospital spotyka się z cyrkową atrakcją pokazową prowadzoną przez człowieka o imieniu Bajtes, zwanego „Człowiekiem-słoniem”. W rzeczywistości, istota na wystawie to rzeczywiście mężczyzna, dwudziestojednoletni Joseph „John” Merrick, który ma kilka fizycznych deformacji, w tym przerośniętą i zdeformowaną czaszkę oraz przerośnięty i zdeformowany prawy bark. Brutish Bytes, jego „właściciel”, chce tylko tego, co może uzyskać ekonomicznie, przedstawiając Merricka jako dziwaka. Trevesowi udaje się zabrać Merricka pod swoją opiekę w szpitalu, nie bez kilku przeszkód, w tym bycia przesłuchiwanym przez władze, ponieważ Merricka nie można wyleczyć. Treves początkowo wierzy w twierdzenie Bytesa, że ​​niemy Merrick jest imbecylem, ale ostatecznie dowiaduje się, że Merrick potrafi mówić i jest człowiekiem oczytanym i elokwentnym. Gdy wieści o Merricku trafiają do londyńskich gazet, staje się on sławną ciekawostką wśród londyńskiej klasy wyższej, w tym z panią Kendal, słynną aktorką. Mimo traktowania o wiele bardziej humanitarnie, pojawia się pytanie, czy działania Trevesa są dalszym wykorzystaniem Merricka. A gdy Merrick staje się coraz bardziej sławny, inni próbują zdobyć swoje dwa centy od tego, kto nadal pozostaje ciekawostką i dziwakiem dla większości, w tym dla Bytesa, który od tego czasu zgubił swój bilet na posiłek.

Carl Brashear, urodzony w 1931 roku dla dzierżawców, wstępuje do marynarki wojennej i po obejrzeniu bohaterskich wyczynów Billy'ego Sundaya, białego syna dzierżawcy, postanawia zostać pierwszym afroamerykańskim nurkiem marynarki wojennej. Na obozie treningowym nurków Bayonne w stanie New Jersey, Sunday jest jego instruktorem, a Brasher musi znosić mgłę, która graniczy z mordercą. Niedziela i śmierć komendanta obozu przeciwko ukończeniu studiów przez Brasheara sprawiają, że jego zdolności fizyczne i stalowa determinacja, które otrzymał od ojca, pozwalają mu przetrwać. Ścieżki Carla i Billy'ego ponownie się krzyżują, gdy każdy z nich potrzebuje rehabilitacji, jeden z powodu kontuzji, a drugi z goryczy. Ich żony patrzą z podziwem i frustracją.

Waris Dirie, urodzona w Somalii w 1965 roku, ucieka w wieku 13 lat, kiedy zostaje sprzedana do małżeństwa jako czwarta żona mężczyzny. Pracuje jako pokojówka w ambasadzie Somalii w Londynie, a następnie w McDonald's, gdzie zostaje odkryta i zostaje międzynarodową top modelką. W 1997 roku sprzeciwia się okaleczaniu żeńskich narządów płciowych, któremu sama została poddana w wieku 3 lat.

Obrażony za morderstwo i skazany na dożywocie w koszmarnej kolonii karnej na Diabelskiej Wyspie, u wybrzeży Gujany Francuskiej, paryski włamywacz Henri Charrière, znany również jako Papillon z charakterystycznego tatuażu motyla na piersi, jest odwrócony plecami do ściana. W obliczu losu gorszego niż śmierć Papillon wkrótce zawiera układ ze znanym fałszerzem, Louisem Degą, i bez zwłoki planuje ich ucieczkę, mimo że na tych, którzy próbują uciec, czeka izolatka. Jednak nie ma czegoś takiego jak niezawodny plan. Jak daleko Henri Charrière jest gotów posunąć się w imię wolności?

Oparta na faktach historia bokserskiego mistrza epoki depresji, Jamesa J. Braddocka (Russell Crowe). Ten film rozpoczyna się, gdy Braddock wygrywa walkę w 1928 roku i staje się pretendentem do walki o mistrzostwo. Ten film szybko przeskakuje o pięć lat w przyszłość. Trwa Wielki Kryzys, a Braddock ma za sobą serię porażek. Walka z rannymi, w tym ze złamaną ręką, uczyniła go mniej wojownikiem. Braddock, podobnie jak wielu innych w tamtej epoce, stracił wszystko na giełdzie i wymigał się w małych walkach, jakie mógł zdobyć, oraz w pracy w dokach. Jego żona wolałaby, żeby rzucił boks, ale wie, jak bardzo potrzebują pieniędzy, by przetrwać z trójką dzieci. Powszechnym zjawiskiem jest podlewanie mleka tylko po to, by wystarczyło na kilka dni. Kiedy jego trenerowi udaje się doprowadzić go do jeszcze jednej walki pod wpływem chwili z aktualnym pretendentem numer dwa, Braddock staje na wysokości zadania i nokautuje go. Jego niesamowity powrót staje się źródłem inspiracji dla wielu nieszczęśliwych Amerykanów. Seria walk prowadzi później do meczu o mistrzostwo z aroganckim mistrzem Maxem Baerem (Craig Bierko). Baer, ​​który zabił już dwóch mężczyzn na ringu, nalega, aby starszy Braddock nie walczył z nim. Oczywiście Braddock czuje, że nie ma już nic do stracenia i dochodzi do bardzo niszczycielskiej, intensywnej walki.

Na początku lat 70. Sixto Rodriguez był piosenkarzem folkowym z Detroit, który miał krótką karierę nagraniową, mając tylko dwa dobrze przyjęte, ale nie sprzedające się albumy. Nieznany Rodriguezowi, jego muzyczna historia kontynuowana była w RPA, gdzie stał się ikoną muzyki pop i inspiracją dla pokoleń. Od dawna krążą tam plotki, że zginęli przez samobójstwo, kilku fanów w latach 90. postanowiło poszukać prawdy o losie swojego bohatera. Poniżej znajduje się dziwnie pokrzepiająca historia, w której odkryli znacznie więcej w swoich poszukiwaniach, niż kiedykolwiek mieli nadzieję, podczas gdy robotnik budowlany z Detroit odkrył, że jego utracone artystyczne marzenia mimo wszystko się spełniły.

1994. W Rwandzie podział tubylczej ludności na Hutu i Tutsi, dokonany arbitralnie przez kolonialnych Belgów, jest obecnie zakorzeniony w mentalności Rwandy, pomimo niepodległości Rwandy. Pomimo tego, że Belgowie umieścili Tutsi na wyższej pozycji podczas rządów belgijskich, po uzyskaniu niepodległości umieścili u władzy większość Hutu. Paul Rusesabagina, Hutu żonaty z Tutsi, Tatianą Rusesabagina, jest kierownikiem hotelu Des Milles Collines w Kigali. Milles Collines, należący do Sabeny (krajowych linii lotniczych Belgii), to czterogwiazdkowy hotel obsługujący głównie zamożnych białych mieszkańców Zachodu. Paul, który wie, jak pracować w systemie, aby skutecznie prowadzić hotel dla swoich gości i Sabeny, jest dumny, że większość Kaukaskich, których spotyka na tym zawodowym stanowisku, traktuje go z szacunkiem. Po konkretnym incydencie, względny spokój między partyzantami Tutsi a wspieraną przez rząd milicją Hutu przybiera obrót. Myśl Paula, że ​​ludność tubylcza jako całość, która nie jest bezpośrednio zaangażowana w konflikt, będzie chroniona jako siły pokojowe ONZ, a zatem świat obserwuje, nie ma miejsca, ponieważ świat zachodni w dużej mierze ewakuuje się z Rwandy i opuszcza tubylców. Tak zaczyna się ludobójstwo ludności Tutsi. Paul, który jest w stanie sprowadzić swoją najbliższą rodzinę do hotelu, który nadal jest w dużej mierze postrzegany jako miejsce schronienia, będzie musiał wykorzystać znaczne umiejętności, których używał do prowadzenia hotelu, a także zamiast tego, aby zatrzymać siebie, swoją rodzinę i wszyscy inni, którzy żywią się schronieniem w hotelu, czy to Hutu, czy Tutsi. Tymczasem pułkownik Oliver, Kanadyjczyk kierujący siłami pokojowymi ONZ, i Pat Archer z Czerwonego Krzyża robią wszystko, co w ich mocy, aby pomóc Paulowi i zapewnić ludziom bezpieczeństwo najpierw do hotelu, a następnie z kraju, podczas gdy dziennikarze terenowi, tacy jak fotograf Jack Daglish, spróbuj sprowadzić ludobójstwo z powrotem do globalnych mediów, aby świat znów zatroszczył się o to, co się dzieje.

Na początku lat sześćdziesiątych w Cambridge student kosmologii, Stephen Hawking, spotyka średniowieczną hiszpańską studentkę poezji, Jane Hawking; dwa pokrewne duchy z wzajemną ciekawością. Niestety, gdy świat u stóp dwóch młodych marzycieli, w wieku dwudziestu jeden lat, pojawia się straszna diagnoza Hawkinga: ALS: nieuleczalna, postępująca choroba zwyrodnieniowa neuronów ruchowych. W następstwie tej strasznej wiadomości, kiedy lekarze dają Stephenowi tylko kilka lat życia, zdeterminowana i lojalna Jane wkracza do jego życia, poślubia go i ostatecznie mają razem troje dzieci. Ale ponieważ fizyczny upadek Hawkinga stale osłabia jego wątłe ciało, z drugiej strony jego umysł pozostaje bystry, zawsze dążąc do tego pojedynczego równania, które mogłoby wyjaśnić nieuchwytną „Teorię wszystkiego”. Do tej pory Stephen Hawking, który ma około siedemdziesięciu lat, nie ma planów przejścia na emeryturę, niestrudzenie próbując udowodnić swoją teorię.

Film opowiada o życiu i śmierci Iana Curtisa, wokalisty Joy Division, legendarnej grupy rockowej grającej muzykę klasyfikowaną jako post-punk. Curtis rozdarty pomiędzy życiem rodzinnym, rosnącą sławą oraz miłością do innej kobiety popełnił samobójstwo 18 maja 1980 roku w wieku 23 lat, w przeddzień pierwszego tournee Joy Division po Stanach Zjednoczonych. Nie zdając sobie z tego sprawy, Ian Curtis zmienił oblicze muzyki rockowej.

W 1841 afroamerykański skrzypek Solomon Northup jest wolnym człowiekiem, mieszkającym z żoną i dziećmi w Saratoga Springs w stanie Nowy Jork. Zostaje zatrudniony przez dwóch mężczyzn na dwutygodniową wycieczkę do Waszyngtonu z ich teatralną grupą. Jednak Solomon zostaje porwany i sprzedany jako niewolnik w Nowym Orleanie pod pseudonimem Platt. Przez dwanaście lat pracuje na plantacjach i ma obelżywe traktowanie swoich mistrzów, aż do dnia, w którym poznaje kanadyjskiego abolicjonistę Bassa, który obiecuje wysłać list do jego rodziny.

Prawdziwa historia redaktora francuskiego czasopisma "Elle", Jean-Dominique'a Bauby, który w wieku 43 lat zostaje sparaliżowany w wyniku udaru. Paraliż obejmuje całe jego ciało z wyjątkiem lewego oka. Mogąc posługiwać się jedynie okiem do komunikowania się z bliskimi, Bauby próbuje odtworzyć wspomnienia i opisać wszystkie aspekty swojego wewnętrznego świata - poczynając od psychicznego udręczenia spowodowanego uwięzieniem we własnym ciele, po wyimaginowane opowieści ze światów, które odwiedził w swoim umyśle.

J.R. Cash wcześnie interesuje się muzyką, gdy dorasta na farmie bawełny w Arkansas w okresie Wielkiego Kryzysu. Jest bardzo blisko ze swoim starszym bratem Jackiem, który ginie w wypadku z piłą stołową w 1944 roku, kiedy J.R. jest na rybach. Jego poczucie winy w związku z tym wydarzeniem nie ustępuje, gdy jego ojciec obwinia go również, więc jest to mile widziana ucieczka, gdy jest na tyle duży, by zaciągnąć się do lotnictwa i zostaje wysłany do Niemiec. Zainspirowany filmem, który tam ogląda, Inside the Walls of Folsom Prison (1951) komponuje piosenkę „Folsom Prison Blues”. Opuszczając lotnictwo, Cash żeni się i próbuje odnieść sukces jako akwizytor w Memphis w stanie Tennessee, ale jego serce jest w muzyce i udaje mu się na przesłuchanie z Samem Phillipsem w Sun Records. Wkrótce Johnny wyrusza w trasę i poznaje June Carter, która od dzieciństwa jest gwiazdą country. Chociaż są do siebie przywiązani, są małżeństwem z innymi. Trasy koncertowe odbijają się na małżeństwie Johnny'ego, który w latach 60. uzależnia się od amfetaminy. Jego małżeństwo się kończy, a June pomaga mu pokonać uzależnienie od narkotyków. Czytanie listów fanów od więźniów inspiruje Casha do koncertu w więzieniu Folsom, co prowadzi do bardzo udanego albumu. June w końcu akceptuje propozycję małżeństwa Johnny'ego złożoną podczas wspólnego występu na scenie w Ontario w lutym 1968 roku.

Filmowa adaptacja listu twardziela ulicy Jima Carrolla o jego kalejdoskopie swobodnego spadania w wstrząsający świat narkomanii. Jako członek pozornie niepokonanej szkolnej drużyny koszykówki, życie Jima koncentruje się wokół boiska do koszykówki, a boisko staje się metaforą świata w jego umyśle. Najlepszy przyjaciel, który umiera na białaczkę, trener („Swifty”), który zachowuje niedopuszczalną swobodę w kontaktach z chłopcami ze swojej drużyny, nastoletni niepokój seksualny i niezdrowy apetyt na heroinę – wszystko to zaczyna wdzierać się w marzenie młodego Jima zostać gwiazdą koszykówki. Wkrótce ciemne ulice Nowego Jorku stają się schronieniem przed narastającą troską matki o syna. Nie może wrócić do domu, a jedyną ucieczką od rzeczywistości ulicy jest heroina, za którą sam kradnie, rabuje i prostytutki. Tylko z pomocą Reggie, starszego przyjaciela z sąsiedztwa, z którym Jim od czasu do czasu „poderwał grę”, jest w stanie rozpocząć długą podróż powrotną do zdrowia psychicznego.

Louanne Johnson jest byłym żołnierzem piechoty morskiej, zatrudnionym jako nauczyciel w liceum w biednej części miasta. Niedawno rozstała się z mężem. Jej koleżanka, również nauczycielka w szkole, dostała dla niej tymczasową pracę. Po fatalnym przyjęciu ze strony uczniów, próbuje niekonwencjonalnymi metodami nauczania (używając karate, tekstów Boba Dylana itp.), aby zdobyć zaufanie uczniów.

Historia człowieka, który przezwyciężył własne słabości pomagając innym. Samobójcza próba, a potem pobyt w szpitalu psychiatrycznym pomagają mu zrozumieć problemy innych ludzi. Dzieląc się pomocą i radością odnajduje ją w sobie. Postanawia skończyć studia medyczne i zawodowo zająć się leczeniem ludzi. W trakcie nauki szybko dostrzega niedoskonałości zarówno systemu szkolnictwa, który przedstawia pacjentów jako interesujące przypadki chorób, oraz służby zdrowia, która kompletnie nie liczy się z uczuciami pacjentów i ich bliskich. Doświadczenia ze szpitala psychiatrycznego uświadomiły mu niezwykłą rolę śmiechu i miłości w leczeniu oraz przezwyciężaniu nawet poważnych zaburzeń psychicznych. Mimo trudności stwarzanych ze strony władz uczelni i szpitala Patch, pełen niegasnącego entuzjazmu i radości życia, odwiedza szpital by zabawiać pacjentów, kontynuuje swoje dzieło i znajduje coraz szersze grono popleczników. Patch Adams jest postacią autentyczną. Film pokazuje opartą na faktach historię lekarza, który stosując niekonwencjonalne zachowania w kontaktach z pacjentami staje się prekursorem śmiechoterapii.

Ekranizacja autobiograficznej powieści Marguerite Duras, opowiadająca o niezwykłej miłości łączącej piętnastoletnią Francuzkę i trzydziestoletniego Chińczyka. Wietnam, 1929 rok. Dziewczyna pochodzi ze zrujnowanej i zdemoralizowanej rodziny białych kolonistów. Na promie płynącym przez rzekę Mekong, w drodze do szkoły z internatem, swoim wyzywającym sposobem bycia i zaskakującym ubiorem zwraca uwagę dwa razy starszego od siebie, zamożnego, eleganckiego i przystojnego Chińczyka.

Pewnego wieczoru w barze stary znajomy opowiada reżyserowi Ariemu o powracającym koszmarze. Każdej nocy śni mu się, że jest ścigany przez 26 psów, zawsze przez tę samą liczbę. Mężczyźni dochodzą do wniosku, że ma to związek z misją izraelskiej armii, w której brali udział, podczas pierwszej wojny domowej w Libanie, na początku lat 80. Ari jest zaskoczony, że nie ma żadnych wspomnień z tego okresu życia. Gnębiony tą zagadką postanawia spotkać się ze starymi przyjaciółmi i wypytać ich o masakrę w Libanie. Ari musi dowiedzieć się, co naprawdę się stało, odkryć prawdę o tamtym wydarzeniu, ale również o sobie samym. Z czasem, gdy coraz bardziej zagłębia się w tę historię, jego pamięć zaczyna powracać, kreując przerażającą wizję i odkrywając przed nim okrutną prawdę, z którą przyjdzie mu się zmierzyć.

Rok 1936. Doktor Korczak (Wojciech Pszoniak), który prowadzi popularne pogadanki radiowe, zostaje wezwany do szefa i dowiaduje się, że jego audycja została zdjęta z anteny. Rozczarowany tym przejawem antysemityzmu, poświęca się całkowicie pracy wychowawczej. Prowadzi sierociniec dla dzieci żydowskich, wykłada w Akademii Medycznej. Wybucha wojna. W czasie obrony Warszawy doktor Korczak pełni funkcję lekarza wojskowego. Po kapitulacji wraca do swego sierocińca, który wkrótce zostaje przeniesiony do getta.